YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/127
KARAR NO : 2018/189
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-127 2018/189 2014/353262
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 18. Ceza

Sanık …’un hakaret ve kasten yaralama suçlarından 765 sayılı TCK’nın 482/2 ve 456/4. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ilişkin Beyoğlu 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 15.02.2005 tarihli ve 399-111 sayılı hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 24.11.2007 tarih ve 10468-13577 sayı ile; kasten yaralama suçuna yönelik temyiz isteminin reddine, hakaret suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkemece sanığın kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanığın denetim süresi içinde kasıtlı yeni bir suç işlenmesi üzerine İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesince 09.10.2014 gün ve 345-342 sayı ile; hükümlerin açıklanmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 30.03.2016 gün ve 2011-5906 sayı ile;
“…İddianamedeki sevk ve tavsife göre, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarihli ve 8 sayılı kararı gereğince sanığa atılı suçlardan en ağırı olan hakaret suçu itibarıyla temyiz incelemesi Yüksek 18. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 07.05.2018 tarih ve 9361-6888 sayı ile;
“…2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca temyizinin kapsamına, sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulan müessir fiil suçunun kanun maddesinde öngörülen cezasının üst sınırının, sövme suçunun kanun maddesinde öngörülen cezasının üst sınırından fazla olmasına, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 24.11.2007 tarihli bozma ilamına, mahkeme kararındaki nitelendirmeye ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.02.2018 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanan, 13.01.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümlerinin 7. fıkrasına göre, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 2. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6572 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 22.01.2015 tarihli ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 02.02.2015 günü yürürlüğe giren ve 17.02.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 2015/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde, görevin belirlenmesinde yeni düzenlemedeki suç vasfına bakılır” hükmü getirilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır.
Buna göre; tebliğnamenin düzenlendiği 17.02.2016 tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken mahkeme kararındaki nitelendirmeye konu suçlardan hakaret suçunun müeyyidesinin 5237 sayılı TCK’nın 125/1. maddesi gereğince üç aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası, kasten yaralama suçunun cezası ise aynı Kanun’un 86/2. maddesi gereğince dört aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezasından ibaret olduğu göz önüne alındığında; hakaret suçunun müeyyidesinin daha ağır olduğu anlaşılmakla, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 07.05.2018 tarihli ve 9361-6888 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.