YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/124
KARAR NO : 2018/186
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-124 2018/186 2016/59735
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 4. Ceza

Sanık … hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüs, silahla tehdit, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesince 29.12.2015 tarih ve 210-510 sayı ile; kasten yaralama, silahla tehdit, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından mahkûmiyet kararları verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 04.04.2018 tarih 2975-1583 sayı ile; görevsizlik kararı verilmiş ve dosya Yargıtay 3. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 25.04.2018 tarih ve 3699-7537 sayı ile;
“…Dava konusu silahla tehdit, kasten yaralama, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet eylemlerinin mahkeme kararındaki yasal nitelendirmeye, uygulanan yasa maddelerine, silahla tehdit suçunun yasada öngörülen ceza miktarının daha ağır olmasına, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarihli ve 1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmına göre mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 30.05.2018 tarih ve 3142-10869 sayı ile;
“…Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 25.04.2018 tarihli ve 2018/3699 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, hükümlerde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarihli ve 1 sayılı kararına göre TCK’nın 87/3. maddesinin Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindedir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır.
Buna göre; tebliğnamenin düzenlendiği 26.10.2017 tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken mahkeme kararındaki nitelendirmeye konu suçlardan silahla tehdit suçunun müeyyidesinin 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a maddesi gereğince iki yıldan beş yıla kadar hapis, kasten yaralama suçunun cezası ise aynı Kanun’un 86/1. maddesi gereğince bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası olduğu, TCK’nun 87/3. maddesinin temel ceza değil artırım içerdiği, ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin dikkate alınamayacağı hususları göz önüne alındığında, silahla tehdit suçunun müeyyidesinin daha ağır olduğu anlaşılmakla, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 30.05.2018 tarihli ve 3142-10869 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.