YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/122
KARAR NO : 2018/184
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-122 2018/184 2012/46764
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 22 ve 8. Ceza

Sanık … hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 22.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni iş bölümü nedeniyle, Daire Başkanı tarafından imzalanan 18.02.2015 tarih ve 27950-31123 sayılı gönderme kararıyla dosyanın devredildiği Yargıtay (Kapatılan) 22. Ceza Dairesince 17.05.2016 tarih ve 12574-8364 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlerin TCK’nın 141/1. maddesi ile aynı Kanunun 245/1. maddesine uyduğu gözetilerek, hükmün konusuna, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun yapılan ve 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı İşbölümü kararına göre temyize konu suçlardan en ağır olan 5237 sayılı TCK’nin 245/1. maddesine uyan banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçu olduğundan temyizi inceleme görevinin Yargıtay 8. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 22.05.2018 gün ve 8086-5703 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 01.03.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 26.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 5. fıkrası uyarınca ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 26.12.2017 gün 2017/249-269 emsal kararına göre temyiz inceleme görevinin kapanan Yargıtay Yüksek 22. Ceza Dairesinin suçlarına bakmakla görevli dairelere ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 22 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Salihli Cumhuriyet Başsavcılığınca sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık suçlarından yürütülmekte olan soruşturmada, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunun Salihli ilçesinde, hırsızlık suçunun ise Alaşehir ilçesinde işlendiğinden bahisle hırsızlık suçundan yürütülen soruşturma ayrılarak bu suç yönünden soruşturmaya Alaşehir Cumhuriyet Başsavcılığınca devam edilmek üzere yetkisizlik kararı verildiği,
Bununla birlikte, 12.07.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Salihli Cumhuriyet Başsavcılığınca şüphelinin üzerine atılı suçu işlediği yerin Alaşehir ilçesi olması nedeniyle yetkisizlik kararı soruşturma evrakının gönderilmesi üzerine başlatılan soruşturmada; … şüphelinin şikâyetçinin yöneticisi olduğu Çelikoğlu Gıda Ltd. Şti’.ye ait üzüm işleme fabrikasında işçi olarak çalıştığı, şikâyetçinin suç tarihinde şirkete ait olan ve her zaman kullandığı, içerisinde cüzdanını bıraktığı Toros marka aracı şüpheliye fabrikanın diğer şubesine gidip gelmesi için verdiği, şüphelinin araca bindiğinde koltuğu ayarladığı sırada koltuğun altında şikâyetçiye ait cüzdanı görerek aldığı ve cebine koyduğu, daha sonra cüzdanı eve götürdüğü, evde tüp ihtiyacının doğması üzerine aklına araçtan aldığı cüzdanın geldiği, cüzdanın içerisine baktığında para olmadığını ancak kredi kartı olduğunu gördüğü, şüphelinin daha sonra dışarı çıktığında arkadaşı olan Mahir ile karşılaştığı ve elinde kredi kartı olduğunu, bu kartla tüp satın alabileceği bir tüpçü olup olmadığını sorduğu, Mahir’in kartla Salihli ilçesinden telefon alıp daha sonra bu telefonları satarak paraya dönüştürebileceklerini söylediği, ertesi gün şüphelinin yanında arkadaşı Mahir’le birlikte şikayetçiye ait kartla Salihli ilçesinden alışveriş yaptıktan sonra şikâyetçinin telefonuna kredi kartının ait olduğu bankadan mesaj gelmesi üzerine durumun şikâyetçi tarafından fark edildiği, şüphelinin savunmasında üzerine atılı suçu kabul ettiği ancak cüzdanı sahibine vermek amacıyla yanına aldığını beyan ettiği…” şeklinde anlatıldığı, iddianamede banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunun adına ve sevk maddelerine yer verilmediği, ayrıca iddianamede dava konusu edilen eylemler anlatılırken başka olaylara da değinilmesinin, bahsedilen diğer olaylardan dava açıldığı anlamına gelmeyeceğine dair Ceza Genel Kurulunun istikrarlı uygulamaları da dikkate alındığında, sanığın şikâyetçiye ait kartla alışveriş yaptığından da bahsedilmiş olmasının, sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan dava açıldığını göstermeyeceği,
UYAP sistemi üzerinden yapılan incelemede; Salihli Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen 2010/7308 sayılı soruşturmada, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan sanık hakkında 28.01.2011 tarih ve 226-96 sayılı iddianame ile açılan dava üzerine Salihli 3. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 20.12.2011 tarih ve 62-443 sayı ile; sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine karar verildiğinin tespit edildiği,
Hususları birlikte değerlendirildiğinde; Alaşehir Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 12.01.2011 tarih ve 96-24 sayılı iddianame ile; sanık hakkında sadece hırsızlık suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 12.07.2013 olduğu ve bu tarih itibarıyla uygulanması gereken Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenleme göz önüne alındığında, iddianamede anlatılıp dava açılan hırsızlık suçunun temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 22. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de; 23.07.2016 tarih ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 30.12.2016 tarih ve 29934 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.12.2016 tarih ve 398 sayılı kararı ile Yargıtay 22. Ceza Dairesinin kapatılmasına ve tüm işlerin hırsızlık suçlarının temyiz incelemesini yapan Yargıtay 2, 13 ve 17. Ceza Dairelerine üçte bir oranında devrine karar verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere dosyanın görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın Yargıtay 13. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 17.05.2016 tarih ve 12574-8364 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.