Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2018/107 E. 2018/169 K. 13.09.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/107
KARAR NO : 2018/169
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-107 2018/169 2015/225364
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza

Kasten yaralama
suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Merzifon Asliye Ceza Mahkemesince 30.09.2010 tarih ve 383-243 sayı ile; sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiş,
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı ve sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 10.04.2013 tarih ve 12479-15053 sayı ile; bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Merzifon Asliye Ceza Mahkemesince 27.02.2014 tarih ve 279-191 sayı ile görevsizlik kararı verilmiş, dosyanın gönderildiği Amasya Ağır Ceza Mahkemesince 31.03.2015 tarih ve 84-40 sayı ile; sanıkların kasten öldürme suçuna teşebbüsten cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık … müdafisi ve sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince 15.03.2018 tarih ve 4741-1222 sayı ile;
” Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı kararı ile Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve aynı Kanunla Yargıtay Kanununa eklenen geçici 13. madde uyarınca; Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 10.04.2013 tarih 2012/12479 esas, 2013/15053 karar sayılı ilamı ile incelenerek karar verilmesine göre, sanıklar hakkında mağduru ayrı ayrı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümlerle ilgili olarak temyiz incelemesi yapma yetki ve görevinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 16.04.2018 tarih ve 3433-6787 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 15.03.2018 tarih ve 4741-1222 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Dairemizin 10.04.2013 tarih, 12479-15053 sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki yasal nitelendirmenin ‘öldürme suçuna teşebbüs’, uygulanan yasa maddelerinin 5237 sayılı TCK’nin 81/1 ve 35 olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa’nın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.02.2016 tarihli Resmî Gazete’de yayınlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2016 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.
Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 10.04.2013 tarih ve 12479-15053 sayı ile kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda mahkemece sanıklar hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan hükümleri temyizen inceleme görevi 30.06.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 15.03.2018 tarihli ve 4741-1222 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.