YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/104
KARAR NO : 2018/166
KARAR TARİHİ : 13.09.2018

2018/Bşk-104 2018/166 2012/161539
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 15. Ceza

Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Antalya (Kapatılan) 4. Sulh Ceza Mahkemesince 14.03.2012 tarih ve 305-170 sayı ile; sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 06.02.2015 tarih ve 28790-7906 sayı ile, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı kararı gereğince, dosyanın Yargıtay 23. Ceza Dairesine tevdi edildiği,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 23. Ceza Dairesince 10.03.2016 tarih ve 5818-2733 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.’
Sanıkların, katılana ait kredi kartı bilgilerini ele geçirerek katılanın rızası hilafına kredi kartından harcama yapıp haksız yarar sağladıklarının iddia edilmiş olması karşısında, eylemin, 5237 sayılı TCK’nun 245/1 maddesine göre banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu oluşturduğu anlaşılmakla,
İddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi (8.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 14.03.2018 tarih ve 3986-2804 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olmakla”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 17.04.2018 tarih ve 2797-2675 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II numaralı bölümün ortak hükümler başlığının 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28/06/2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; tebliğnamenin 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenmiş olması karşısında, görev hususunda iddianamedeki yer alan nitelendirmenin dikkate alınacağı belirtildiğinden, her ne kadar sanık hakkında TCK’nun 155/1 maddesi gereği ‘güveni kötüye kullanma’ suçundan cezalandırılması için talepte bulunulmuş ve mahkemece bu doğrultuda karar verilmiş olsada, iddianamedeki anlatım ile sevk maddesinin uyumsuz olması durumunda anlatıma itibar edilmesi gerektiği, iddanamedeki anlatımın TCK’nun 245/1. maddesinde yer alan banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunun unsurlarını oluşturduğu anlaşıldığından,
İddianamedeki nitelendirme, temyiz kapsamı, 20/10/2013 tarihli tebliğname, suçun niteliği ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (8.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
20.10.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Şüpheli suç tarihlerinde müştekinin kendisine verdiği, Finansbank kredi kartını aralarındaki anlaşmaya aykırı olarak işlettiği markette kullanıp müştekiyi zarara uğratarak güveni kötüye kullanmak suçunu işlediği…” şeklinde anlatılması karşısında, sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Bu suça ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 14.03.2018 tarihli ve 3986-2804 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.