YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2018/10
KARAR NO : 2018/72
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 12 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 06.06.2013
Sayısı : 151-538

Sanık … hakkında adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın beraatine ilişkin Bakırköy 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.03.2011 gün ve 463-200 sayılı hükmün, katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 08.01.2013 gün ve 4562-187 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 06.06.2013 gün ve 151-538 sayı ile önceki hükmünde direnerek yeniden sanığın beraatine karar vermiştir.
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca 22.12.2016 gün ve 316-2147 sayı ile; 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. madde uyarınca kararına direnilen Yargıtay 9. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Yargıtay 9. Ceza Dairesince 19.01.2017 gün ve 37-73 sayılı görevsizlik kararı ile; dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 23.03.2017 gün ve 759-3373 sayılı gönderme kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince 23.10.2017 gün ve 3241-7740 sayı ile;

“Sanığın adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçundan beraatine ilişkin 21.03.2011 tarih ve 463-200 sayılı hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 08.01.2013 gün ve 4562-187 sayılı ilamı ile; ‘…Sanığa yüklenen suçun tarihi, işlenme yöntemi ve temel şekli itibarıyla gerektirdiği cezanın süresine göre, hükümden sonra 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesi kapsamında kaldığı ve anılan maddenin birinci fıkrasının ‘b’ bendinde yer alan ‘kovuşturma evresinde, kovuşturmanın ertelenmesine karar verilir’ şeklindeki düzenleme karşısında; hükmün sair yönleri incelenmeksizin öncelikle bu sebepten dolayı bozulmasına, dosyanın aynı Kanunun geçici 2. maddesinin birinci fıkrası uyarınca hükmü veren mahkemeye gönderilmesine…’ biçiminde bozma kararı verildiği ve mahkemece önceki verilen kararda direnildiği belirtilerek 06.06.2013 tarihli beraat hükmünün kurulduğu anlaşılmaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.07.2017 tarihli, 2017/Bşk-150-170 ve 13.07.2017 tarihli, 2017/Bşk-170-190 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere; Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
Öte yandan 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya;
‘Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez’ cümleleri eklenmiş, aynı Kanunun 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna;
‘(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.
…(3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir’ biçiminde Geçici 10. madde eklenmiştir.
Buna göre, yerel mahkemece direnme kararı verilmesi üzerine dosya kararına direnilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede direnmenin yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve direnmenin yerinde olduğu kabul edilirse karar düzeltilecektir.
Dairece direnmenin yerinde olmadığına karar verilmesi durumunda değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 9. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak bozma kararı verildiği, bu hükme yönelik yerel mahkemece direnme kararı verildiği anlaşılmakla, CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesi ile değişik 307. maddesinin amir hükmü gereğince direnme üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına direnilen Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 21.12.2017 gün ve 2734-8772 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi hükmü ile 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(4)’te yer alan ‘Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır’ hükmüne, 18.07.2017 tarih ve 30127 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 11.07.2017 tarih ve 245 ve 306 sayılı kararlarında belirtildiği şekilde Dairemizin sadece 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 46. maddesindeki kişilerle ve diğer Dairelerin görev alanına girmeyen kişisel suçlarla ilgili ilk derece yargılama yapma görevinin bulunması ve temyiz inceleme görevinin bulunmamasına göre işin incelenmesi Yargıtay 12. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 12 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; Yargıtay 9. Ceza Dairesinin bozma kararına karşı yerel mahkemece verilen direnme kararı üzerine, 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca incelemenin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
Öte yandan 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya;
“Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez” cümleleri eklenmiş, aynı Kanunun 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna;
“(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.
…(3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” biçiminde Geçici 10. madde eklenmiştir.
Buna göre, yerel mahkemece direnme kararı verilmesi üzerine dosya kararına direnilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede direnmenin yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve direnmenin yerinde olduğu kabul edilirse karar düzeltilecektir.
Dairece direnmenin yerinde olmadığına karar verilmesi durumunda değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 9. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak bozma kararı verildiği, bu hükme yönelik yerel mahkemece direnme kararı verildiği anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesi ile değişik 307. maddesinin amir hükmü gereğince direnme üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına direnilen Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 21.12.2017 gün ve 2734-8772 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.