YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/90
KARAR NO : 2017/110
KARAR TARİHİ : 19.04.2017
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 15.05.2013
Sayısı : 35-179
Tehdit suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 23.01.2017 gün ve 44056-2424 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, sanığın katılan …’e 40 balya mısır slajı sattığı ve telefonla aradığı katılanı ‘Bu slajın parasını ödeyin, ödemezsen öldürürüm’ şeklindeki sözlerle, alacağını tahsil etmek amacıyla tehdit suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında eylemin TCK’nın 150. maddesi kapsamında bulunduğu ve işin incelenmesinin Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 23.03.2017 gün ve 1144-714 sayı ile;
“Uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Genel Kurulu kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 23.10.2014 olduğu göz önüne alındığında, yerel mahkemece dava konusu olayda gerçekleştiği sabit görülen eylemin “Katılan …’in, 2012 yılı kurban bayramına yakın tarihte tanık … aracılığı ile sanık …’dan 40 balya mısır slajı aldığı, katılanın malın bedelini 30.10.2012 tarihinde tanık …’e ödediği, tanık …’in söz konusu parayı başka bir alacağına mahsup ettiğini düşünerek sanığa ulaştırmadığı, 01.11.2012 tarihinden itibaren sanık …’nın, kullanmakta olduğu 506 993 97 77 numaralı telefondan, katılanın 544 409 33 57 numaralı telefonunu defaatle arayıp ‘Bu slajın parasını ödeyin, ödemezsen öldürürüm’ şeklinde sözler söylediği” şeklinde kabul edilmesi karşısında, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmenin, içerik itibariyle TCK’nun 150. maddesini de içerdiği ve tebliğname tarihine göre temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca yağma suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 23.03.2017 gün ve 1144-714 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.