YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/9
KARAR NO : 2017/29
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 17. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.10.2014
Sayısı : 603-649

Hırsızlık ve banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine ilişkin, Bakırköy 6. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 14.10.2014 gün ve 603-649 sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 28.09.2016 gün ve 5920-9157 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizlerin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 8 ve 9. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (17.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince de 21.11.2016 gün ve 17544-11993 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddeleri ile temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararına göre, 29.04.2016 tarihli tebliğname tarihi itibariyle işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 19.12.2016 gün ve 12319-11523 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 17. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, b bendinde de “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 gün ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 gün ve 1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 8. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 9. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
17.08.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanığın temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık hakkında hırsızlık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından kurulan mahkûmiyet kararlarıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 29.04.2016 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan hırsızlık suçunun cezası tebliğname tarihi itibarıyla beş yıldan on yıla kadar hapis cezası, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunun cezası üç yıldan altı yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezasından ibaret olup, hırsızlık suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 17. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 21.11.2016 gün ve 17544-11993 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 17. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.