Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/84 E. 2017/104 K. 19.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/84
KARAR NO : 2017/104
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 21 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 15.09.2010
Sayısı : 1064-620

Sanık hakkında hırsızlık, resmi belgede sahtecilik ve iftira suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda her üç suçtan da mahkûmiyetine karar verilmiş,
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 13.02.2015 gün ve 1382-12159 sayılı yazısıyla dosyanın devredildiği Yargıtay 21. Ceza Dairesince 28.04.2015 gün ve 33-452 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, Başkanlar Kurulu kararlarına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 24.11.2016 gün ve 12307-15658 sayı ile;
“Yargıtay 21. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre işin incelenmesi Yüksek 21. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 21 ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık, iftira ve resmi belgede sahtecilik suçlarından açılıp, aynı suçlardan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” biçiminde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde değiştirilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 29.11.2012 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılıp sevk maddeleri gösterilen iftira suçunun yaptırımı TCK’nun 267/1. maddesinde bir yıldan dört yıla kadar hapis, hırsızlık suçunun müeyyidesi tebliğname tarihi itibarıyla TCK’nun 142/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis, resmi evrakta sahtecilik suçunun yaptırımı da anılan kanunun 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis olup, her iki suç için öngörülen cezaların alt ve üst sınırları eşit bulunduğundan temyiz incelemesinin Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca resmi belgede sahtecilik suçlarına ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olup, dosyanın gönderildiği Yargıtay 21. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de; 23.07.2016 gün ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanunla 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 30.12.2016 gün ve 29934 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.12.2016 gün ve 398 sayılı Kararı ile Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 13.04.2017 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kapatılmasına ve anılan kararın 4. maddesi gereğince kapatılan Yargıtay 21. Ceza Dairesine ait tüm işlerin anılan tarih itibarıyla Yargıtay 11. Ceza Dairesine devrine karar verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere dosyanın görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla Yargıtay 21. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılması ve temyiz incelemesinin Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1-Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 28.04.2015 tarih ve 33-452 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.