YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/83
KARAR NO : 2017/103
KARAR TARİHİ : 19.04.2017
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dair : 3 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 05.06.2014
Sayısı : 290-226
.
Sanık hakkında silahla tehdit suçundan ve kasten öldürme suçuna teşebbüsten açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda, Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesince 05.06.2014 gün ve 290-226 sayı ile, eylemlerin kişi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarını oluşturduğu kabul edilerek sanığın bu suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafiileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 28.06.2016 gün ve 34022-15187 sayı ile;
”İddianamedeki sevk maddelerine, dava konusu eylemin hükümde belirlenen yasal niteliğine, temyiz isteminin kapsamına ve uygulanan yasa maddelerine göre, mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunun 14. maddesi gereğince Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 06.02.2017 gün ve 9532-514 sayı ile;
”İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, kasten yaralama suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK’nın 86/1, 86/3-a, e ve 87/2-b, son maddelerinde yer alan cezanın üst sınırına, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 27.01.2017 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 günlü, 2017/1 sayılı kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 01.12.2015 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 14. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 06.02.2017 gün ve 9532-514 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.
.