YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/78
KARAR NO : 2017/98
KARAR TARİHİ : 19.04.2017
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 24.04.2014
Sayısı : 80-139
Tehdit ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu, sanığın aynı suçlardan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.03.2016 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 21.12.2016 gün ve 10646-15542 sayı ile;
” İddianamede, sanığın, katılanın evini satıp parasını kendisine vermesini istediği ve ‘evi satacaksın, satmazsan seni öldürürüm’ dediği biçiminde açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği ”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 09.03.2017 gün ve 755-567 sayı ile;
“Hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği ”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklindedir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğnamenin 30.03.2016 tarihinde düzenlendiği dikkate alındığında temyiz incelemesine konu suçlardan mahkeme kararındaki nitelendirmeye göre;
Kasten basit nitelikte yaralama suçunun yaptırımının TCK’nun 86/2. maddesinde dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası, tehdit suçunun yaptırımının ise aynı Kanunun 106/1-1. maddesinde altı aydan iki yıla kadar hapis cezasından ibaret olmalarından dolayı, tehdit suçunun müeyyidesinin daha ağır olduğu da nazara alınıp temyiz incelemesinin 30.03.2016 tarihli tebliğnamenin tabi bulunduğu 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 21.12.2016 gün ve 10646-15542 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.