YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/71
KARAR NO : 2017/91
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 11. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 26.02.2015
Sayısı : 82-57

Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik, resmi belgede sahtecilik ve güveni kötüye kullanma suçlarından açılan kamu davasında Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesince 28.10.2010 gün ve 368-374 sayı ile; iddianamede belirtilen suç örgütünün silahlı eylemleri cebir ve tehdit uygulamak suretiyle gerçekleştirdiği gerekçesiyle İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza (CMK 250. Mad ile Görevli) Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza (CMK 250. Mad ile Görevli) Mahkemesince de 10.05.2011 gün ve 76-60 sayı ile karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine oluşan görev uyuşmazlığının çözümü bakımından Yargıtay 5. Ceza Dairesince 08.12.2011 gün ve 12020-25151 sayı ile İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza (CMK 250. Mad ile Görevli) Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmiş, İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesince de 12.03.2014 gün ve 13-170 sayı ile; 06.03.2014 günü yürürlüğe giren 6526 sayılı Kanun gereği mahkemelerinin görevi sona erdiği gerekçesiyle Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmesiyle görev uyuşmazlığı son bulmuş olup, yapılan yargılama sonucunda sanık …’in vize işlemleri sırasında CEL Reklam Ltd. Şti. Ortağı …’ı azmettirmek suretiyle özel belgede sahtecilik suçundan TCK’nun 207/1 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna, sanık …’in 858 ada 25 parsel sayılı taşınmaz ile ilgili azmettiren sıfatıyla resmi belgede sahtecilik suçundan TCK’nun 204/1 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna, sanıklar….. ve …… hakkında güveni kötüye kullanma suçundan beraatlerine, sanıklar …, …, … hakkında belediye arazisine tecavüzü gizlemeye yönelik aplikasyon belgesinin düzenlenmesi ile ilgili resmi belgede sahtecilik suçundan beraatlerine, sanıklar …, …, … hakkında 28.06.2007 tarihinde konut kredisi çekilmesi ile ilgili özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından beraatlerine, sanıklar …, …, … ve … hakkında sanık …’nün kullandığı konut kredisi ile ilgili özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından beraatlerine, sanıklar …, … hakkında sanık …’ın kullandığı konut kredisi ile ilgili olarak nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından beraatlerine, sanıklar …, …, … hakkında sanık …’ın kullandığı konut kredisi ile ilgili olarak özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından beraatlerine, sanıklar …, …, … ve … hakkında sanık …’in kullandığı konut kredisi ile ilgili olarak özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından beraatlerine, sanık … hakkında kullandığı konut kredisi ile ilgili olarak özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından beraatine, sanık … ve … hakkında sanık …’nun kullandığı konut kredisi ile ilgili olarak özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından beraatlerine, sanıklar …, … ve … hakkında sanık …’ın kullandığı konut kredisi ile ilgili olarak özel belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından beraatlerine karar verilmiştir.

Hükmün sanık … müdafii, sanık … müdafii ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın incelendiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 09.01.2017 gün ve 12397-39 sayı ile;
“Sanık … hakkında resmi belgede sahtecilik ve özel belgede sahtecilik suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri sanık … müdafii tarafından, sanık … hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen beraat hükmü sanık … müdafii tarafından ve bütün sanıklar hakkında verilen beraat hükümleri o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verildiği,
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İddianamede, sanıklar … ve … hakkında kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan kamu davasının açıldığı ve bu suçtan aynı sanıklar hakkında beraat hükümleri verildiği,
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nın 204/2. maddesinde üç yıldan sekiz yıla kadar hapis; nitelikli dolandırıcılık suçunun cezası ise suç tarihi itibarıyla aynı Kanun’un 158/1-j maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatım ve nitelendirme ile Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 11. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu…”
Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 02.03.2017 gün ve 414-1494 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesindeki ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ şeklindeki düzenleme ile tebliğname tarihinde yürürlükte olan ve bu hususu teyit eden 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümünü düzenleyen A-Ortak hükümler kısmının 3. bendindeki ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ şeklindeki düzenleme ile dosyaların zaman ve emek kaybına yol açmaksızın görevli daireye intikalinin sağlanması amaçlanmış, bu nedenle mahkumiyet kararlarındaki nitelemeye, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise Yargıtay Kanunu 14. maddesinin değişiklikten önceki halinin aksine iddianamedeki tavsife değil iddianamedeki nitelemeye üstünlük sağlanması karşısında; Yüksek 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararında sanıklar … ile … hakkında kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan kamu davası açıldığına dair yorum yapılmış ise de Burhaniye Cumhuriyet Başsavcılığının 12.10.2010 tarih ve 2010/2605 soruşturma numaralı iddianamesinde sanıklara yüklenen suç ‘resmi belgede sahtecilik’ olarak nitelendirilip sevk maddesi olarak da 5237 sayılı TCK’nın 204/1. maddesinin belirtilmiş olmasına, hükümlerin konusuna, temyizin kapsamına, iş bölümüne ve tebliğname tarihindeki nitelikli dolandırıcılık suçunun ceza miktarına göre temyiz inceleme görevi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik, resmi belgede sahtecilik ve güveni kötüye kullanma suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda kurulan mahkûmiyet ve beraat hükümlerinin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, (b) bendinde de; “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeni oluşan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde de;
“Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgeledeki nitelendirme esas alınır” hükmü kabul edilmiştir.
Buna göre;
İddianame yerine geçen Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararı ile İstanbul (Kapatılan) 11. Ağır Ceza (CMK 250. Mad ile Görevli) Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ilişkin Yargıtay 5. Ceza Dairesinin kararındaki nitelendirme ve daha sonrasında İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararına göre temyize konu en ağır eylemin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğunun belirtilmiş olması ve 26.06.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi ile 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile Yargıtay Kanununa eklenen Geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca kabul edilerek 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararı birlikte değerlendirildiğinde, görevsizlik kararları ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin kararda belirtilen ve temyiz incelemesine konu suçların en ağırı olan nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin olarak verilen hükümleri temyizen inceleme görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 09.01.2017 gün ve 12397-39 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılabilmesi için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.