YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/70
KARAR NO : 2017/90
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 22.01.2013
Sayısı : 465-76

Cinsel taciz, hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 11.01.2017 gün ve 34298-987 sayı ile;
“İddianame anlatımına göre 08.06.1998 doğumlu olup olay tarihinde 11 yaşında bulunan katılan …’ya yönelik sanığın cinsel taciz eyleminin TCK’nın 105/1-2. cümle kapsamında bulunması ihtimaline binaen Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun kararı ve temyizin kapsamı ile tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 22.02.2017 gün ve 796-908 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, hakaret ve cinsel taciz suçlarından mahkemece kurulan adli para cezası hükümlerinin miktar itibarıyla kesin olup sanık tarafından anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin reddine dair mahkemece verilen 26.03.2013 günlü Ek kararın ayrıca temyiz edilmemesi nedeniyle sadece tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine tabi olması karşısında,Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 günlü, 2017/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 03.07.2014 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede tehdit suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11.01.2017 gün ve 34298-987 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.