YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/7
KARAR NO : 2017/27
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 13. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 07.04.2016
Sayısı : 90-199

Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçuna teşebbüsten açılan kamu davasında, yapılan yargılama sonucunda Çanakkale 1. Asliye Ceza Mahkemesince 25.03.2014 gün ve 166-181 sayı ile; sanıkların atılı suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 14.12.2014 gün ve 9691-25789 sayı ile;
“1- Olay günü ATM’ye kurdukları özel düzenek ile müştekinin bankamatik kartını ele geçirmek isteyen sanıkların, müştekinin kartı zorlayarak çekip alması sonucu tamamlayamadıkları eylemlerinin sadece hırsızlığa teşebbüs suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
Hüküm tarihinden sonra TCK.nun 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesi zorunluluğu,” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Çanakkale 1. Asliye Ceza Mahkemesince 07.04.2016 gün ve 90-199 sayı ile; sanıkların eyleminin hırsızlık suçuna teşebbüs olduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Bu hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 16.11.2016 gün ve 17476-15282 sayı ile;
“Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler bölümünde ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma yada her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği işleri sonuçlandırır.’ şeklindeki düzenlemesine göre, Mahkemenin 25.03.2014 günlü, 2013/166 Esas ve 2014/181 karar sayılı kararının sanıklar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin 14.12.2014 tarih ve 2015/9691-2015/25789 sayılı ilamı ile daha önceden değerlendiren Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 26.12.2016 gün ve 11788-11894 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 4 no’lu fıkrasının 2. bendinin 2. cümlesi ve 7 no’lu fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2016 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”
Dördüncü maddesinde;
“Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut halleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 14.12.2014 gün ve 9691-25789 sayı ile incelenerek bozulmasına karar verilmiş ise de; bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan hırsızlığa teşebbüs suçundan kurulan hükmü temyizen inceleme görevi, tebliğnamenin düzenlendiği 23.06.2016 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 16.11.2016 gün ve 17476-15282 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.