YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/68
KARAR NO : 2017/88
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 13. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 18.03.2011
Sayısı : 467-86

Nitelikli dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 29.04.2015 gün ve 11195-24447 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 gün ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Yasasının görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Sanık …’ın …. Ticaret İsimli Tüp Bayisinde çalıştığı, alt bayi konumunda bulunan müşteki …’a ait işyerine sürekli olarak tüp götürdüğü, bu vesileyle müşteki ile tanışıp samimiyet kurduğu, müştekinin kredi kartı işlemlerinden anlamaması sebebiyle kendisine yardımcı olduğu, bu durumdan faydalanarak müştekinin kredi kartı bilgilerini ve kimlik bilgilerini öğrendiği, daha sonra müştekinin hesabından kendi hesabına para aktarmaya karar verdiği, bu amaçla müştekinin kredi kartı hesabının bulunduğu Yapı Kredi Bankasını cep telefonuyla arayarak kendini müşteki … olarak tanıtıp, müştekinin kimlik ve kredi kartı bilgilerini vererek müştekiye ait hesabı internet bankacılığına açık hale getirdiği, ayrıca müştekinin irtibat telefonunu iptal ettirerek kendine ait cep telefon numarasını irtibat telefonu olarak kayıt ettirdiği, ardından internet bankacılığı vasıtasıyla müştekinin Yapı Kredi Bankası Gaziantep/Karagöz şubesindeki 5400615001483908 nolu kredi kartı hesabından 08.07.2010 tarihinde 800-TL, 09.07.2010 tarihinde 220-TL, 11.07.2010 tarihinde 750-TL, 15.07.2010 tarihinde 3.250-TL, 20.07.2010 tarihinde 2.750-TL, 28.07.2010 tarihinde 1.150-TL, 05.08.2010 tarihinde 400-TL, 05.08.2010 tarihinde 1.250-TL, 07.08.2010 tarihinde 1.700-TL, 11.08.2010 tarihinde 1.100-TL parayı aynı şubede kendi hesabına açtırdığı 68930305 nolu hesaba havale ettiği, yine 05.08.2010 tarihinde arkadaşı …’a borç para olarak vermek üzere müştekinin hesabından 550-TL parayı …’ın Ziraat bankası Gaziantep/Şahinbey şubesindeki 46793131-5002 nolu hesabına havale ettiği, bu şekil toplam 13.920-TL parayı müştekinin kredi kartı hesabından çektiğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-e maddesinde tarifini bulan bilişim sisteminin kullanılması suretiyle hırsızlık suçuna uyduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 13. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 01.03.2017 gün ve 13106-1936 sayı ile;
“Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddeleri arasında çelişki bulunmamasına, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, suç tarihleri ile Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Başkanlar Kurulunun kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen, tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Olay zamanı şüpheli …’ın …. Ticaret İsimli Tüp Bayisinde çalıştığı, alt bayi konumunda bulunan müşteki …’a ait işyerine sürekli olarak tüp götürdüğü, bu vesileyle müşteki ile tanışıp samimiyet kurduğu, müştekinin kredi kartı işlemlerinden anlamaması sebebiyle kendisine yardımcı olduğu, bu durumdan faydalanarak müştekinin kredi kartı bilgilerini ve kimlik bilgilerini öğrendiği, daha sonra müştekinin hesabından kendi hesabına para aktarmaya karar verdiği, bu amaçla müştekinin kredi kartı hesabının bulunduğu Yapı Kredi Bankasını cep telefonuyla arayarak kendini müşteki … olarak tanıtıp, müştekinin kimlik ve kredi kartı bilgilerini vererek müştekiye ait hesabı internet bankacılığına açık hale getirdiği, ayrıca müştekinin irtibat telefonunu iptal ettirerek kendine ait cep telefon numarasını irtibat telefonu olarak kayıt ettirdiği, ardından internet bankacılığı vasıtasıyla müştekinin Yapı Kredi Bankası Gaziantep/Karagöz şubesindeki 5400….. nolu kredi kartı hesabından 08.07.2010 tarihinde 800-TL, 09.07.2010 tarihinde 220-TL, 11.07.2010 tarihinde 750-TL, 15.07.2010 tarihinde 3.250-TL, 20.07.2010 tarihinde 2.750-TL, 28.07.2010 tarihinde 1.150-TL, 05.08.2010 tarihinde 400-TL, 05.08.2010 tarihinde 1.250-TL, 07.08.2010 tarihinde 1.700-TL, 11.08.2010 tarihinde 1.100-TL parayı aynı şubede kendi hesabına açtırdığı 68930305 nolu hesaba havale ettiği, yine 05.08.2010 tarihinde arkadaşı …’a borç para olarak vermek üzere müştekinin hesabından 550-TL parayı …’ın Ziraat bankası Gaziantep/Şahinbey şubesindeki 46793131-5002 nolu hesabına havale ettiği, bu şekil toplam 13.920-TL parayı müştekinin kredi kartı hesabından çektiği” şeklinde anlatılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/2-e maddesinde düzenlenen bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Bu suça ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 13. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 01.03.2017 gün ve 13106-1936 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.