YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/67
KARAR NO : 2017/87
KARAR TARİHİ : 19.04.2017
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 26.09.2012
Sayısı : 185-182
Sanık hakkında tehdit suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine Foça (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesince 26.09.2012 gün ve 185-182 sayılı ek karar ile karar verilmiş,
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 14.03.2016 gün ve 36210-4766 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 28.02.2017 gün ve 8466-2017 sayı ile;
“Dosya içeriğine göre sanığın 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 86/3-e, 125/1 ve 106/1, 1. cümle gereğince cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı, Foça (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/185 Esasına kaydedilen dosyada 24.07.2008 tarihli kısa kararda sanığın kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/2, 86/3-e ve 62 maddeleri gereğince 100 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına, hakaret suçundan TCK’nun 129. maddesi gereğince ceza verilmesinden vazgeçilmesine, tehdit suçundan ise TCK’nun 106/1, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca hapisten çevrili 3000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, ancak gerekçeli kararda sanık hakkında tehdit suçundan kurulan 3000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün bulunmadığı, sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 23.01.2012 gün ve 34540-2163 sayılı ilamı ile CMUK’un 305/1. maddesi gereğince temyiz isteminin reddine dair karar verildiği, Foça Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 12/07/2012 tarihli Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nden kısa kararda hükmolunduğu halde gerekçeli kararda bulunmayan ve Yargıtay incelemesinden geçmeksizin kesinleşen tehdit suçu yönünden CMK’nun 309. maddesi uyarınca yazılı emir yoluna gidilmesinin talep edildiği, Ceza İşleri Genel Müdürlüğünce 03.09.2012 gün ve 14154-50277 sayılı yazıları ile; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12.10.1987 tarihli 361-458 sayılı kararında belirtildiği üzere, kısa karar ile gerekçeli karar arasında farklılık bulunduğu taktirde kısa karara itibar edileceğinden, meselenin mahalllinde mahkemesinden alınacak kararla hallinin mümkün olduğu cihetle kanun yararına bozma yoluna gidilmediğinin belirtilmesi üzerine mahkemece 26.09.2012 tarihli ek karar ile sanık hakkında kısa kararda hükmolunduğu halde gerekçeli kararda bulunmayan tehdit suçundan TCK’nun 106/1, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 3000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına dair karar verildiği, sanık müdafii tarafından tehdit suçundan verilen mahkûmiyete ilişkin bu ek kararın temyiz edildiği ve Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 14.03.2016 gün ve 36210-4766 sayılı kararı ile görevsizlik kararı verilerek dosyanın dairemize gönderildiği anlaşılmakla, iddianame içeriğine, hükümlerin ve temyizin kapsamına, tebliğname tarihine göre, mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasasının 14. maddesi ile 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca, Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından; sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz edildiği anlaşılmakla; temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14.03.2016 gün ve 362010-4766 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.