YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/65
KARAR NO : 2017/85
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 15. Ceza
Mahkemesi : KONYA 1. Çocuk
Günü : 03.05.2016
Sayısı : 177-294

Hırsızlık, kamu malına zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Konya 1. Çocuk Mahkemesince 06.06.2013 gün ve 1075-869 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 07.03.2016 gün ve 13002-2413 sayı ile; işyeri dokunulmazlığının ihlal suçundan kurulan hükmün onanmasına,
Kamu malına zarar verme ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin ise;
“Mala zarar verme suçunun konusu ile hırsızlık suçunun konusunun aynı taşınır mal olması durumunda ayrıca mala zarar verme suçundan da hüküm kurulamayacağı, bu durumun, 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi kapsamında temel cezanın belirlenmesinde gözönünde bulundurulacağı dikkate alınarak ve eylemin bütün halinde nitelikli hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden nitelikli mala zarar verme suçundan da hüküm kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Konya 1. Çocuk Ceza Mahkemesince 03.05.2016 gün ve 177-294 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 21.06.2016 gün ve 9541-11464 sayı ile;
“İddianamede nitelendirmeye, sevke, temyizin kapsamına, incelemenin daha önce Yüksek 15. Ceza Dairesi tarafından 2015/13002-2016/2413 sayılı karar ile yapılması dosyanın incelemeyi yapan dairece neticelendirilmesinin gerekmesi sebepleriyle işin incelenmesinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 01.03.2017 gün ve 2977-6870 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri işbölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 4. bendinin 2.fıkrasında, ‘Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut halleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır ‘ hükmüne yer verilmiştir.
Konya 1. Çocuk Mahkemesinin 2016/177-294 sayılı 03/05/2016 tarihli dosyasında yapılan temyiz incelemesi üzerine; Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin 07/03/2016 tarih ve 2015/13002, 2016/2413 sayılı kararı ile işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen mahkumiyet hükmünün onanarak kesinleştiği, kamu malına zarar verme ve hırsızlık suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin ise bozularak mahalline gönderildiği, bu kez bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda nitelikli hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz edildiği anlaşılmakla;
Temyizin kapsamına ve suçun niteliğine göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 20/01/2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 13. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2016 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının dördüncü maddesinde;
“Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut halleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu işbölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasayollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu işbölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 15. Ceza Dairesince 07.03.2016 gün ve 13002-2413 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de, bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan hırsızlık suçundan kurulan hükmü temyizen inceleme görevi, tebliğnamenin düzenlendiği 06.06.2016 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı işbölümü uyarınca Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 21.06.2016 gün ve 9541-11464 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.