Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/61 E. 2017/81 K. 19.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/61
KARAR NO : 2017/81
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 23.05.2014
Sayısı : 23-121

Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik, hırsızlık ve dolandırıcılık suçlarından cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında dolandırıcılık eylemlerinin TCK’nun 158/1-f maddesi kapsamında kalabileceğinden bahisle Küçükçekmece 5. Asliye Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararı üzerine Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesince 23.05.2014 gün 23-121 sayı ile; sanıkların hırsızlık suçundan beraatlerine, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkûmiyetlerine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, dolandırıcılık suçundan açılan kamu davalarının ise gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir.
Sanıklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı yapılan itiraz, merciince reddedilmek suretiyle kesinleşmiştir.
Hükümlerin katılan … ve şikâyetçi … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.09.2016 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 13.10.2016 gün ve 11162-6948 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesindeki ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmü ile 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun işbölümüne ilişkin 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümlerin 8. maddesindeki ‘Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.’ ve 9/son. maddesindeki ‘…itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz’ şeklindeki düzenleme uyarınca; hükümlerin konusuna, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihindeki hırsızlık suçunun ceza miktarına göre temyiz inceleme görevi Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu”
Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 14.02.2017 gün ve 18427-1244 sayı ile;
“Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; katılan … ve … vekilinin 14.07.2014 tarihli temyiz dilekçesi incelendiğinde; temyiz talebinin Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.05.2014 tarih, 2011/23 Esas ve 2014/121 karar sayılı, sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan verilen düşme ile resmi belgede sahtecilik suçu bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik olduğu, hırsızlık suçundan verilen beraat kararı yönünden herhangi bir temyiz talebinin bulunmadığı gözönüne alındığında, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre işin incelenmesi Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, b bendinde de “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 gün ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarı ile uygulanması gereken, 12.02.2016 gün ve 1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 8. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 9. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.
Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Katılan … ve şikâyetçi … vekilinin 14.07.2014 tarihli temyiz dilekçesi incelendiğinde; temyiz talebinin Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 23.05.2014 tarih, 23-121 sayılı, sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan verilen düşme ile resmi belgede sahtecilik suçu bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik olduğu, hırsızlık suçundan verilen beraat kararı yönünden herhangi bir temyiz talebinin bulunmadığı gözönüne alındığında Ceza Dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan verilen düşme kararlarıdır.
Bu nedenle, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca dolandırıcılık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince temyiz incelemesinin yapılması gerekmektedir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.