YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/60
KARAR NO : 2017/80
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 13. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 17.03.2011
Sayısı : 348-109

Hırsızlık, iftira ve resmi belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçlardan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.03.2013 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 30.04.2015 gün ve 7017-25877 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, Başkanlar Kurulu kararlarına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu”
Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 28.02.2017 gün ve 12959-1911 sayı ile;
“Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümüne ilişkin 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı kararında temyize konu suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli dairenin belirleneceğinin belirtildiği, tebliğname tarihininde 12.03.2013 olduğu buna göre iddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 204/1 maddesinde öngörülen temel cezaların alt ve üst sınırlarına, temyizin kapsamına tebliğnamenin düzenlendiği tarihe göre, işin incelenmesi Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 12.03.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır. Hapis ve adli para cezalarının eşit olması halinde başta Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 19.04.2006 gün ve 10-10 sayılı kararında da vurgulandığı üzere tebliğnamenin düzenlendiği dairenin görevli olduğu kabul edilmelidir.
Somut olayda tebliğname tarihinin 12.03.2013 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılıp sevk maddeleri gösterilen hırsızlık suçunun müeyyidesi tebliğname tarihi itibarıyla TCK’nun 142/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis, resmi evrakta sahtecilik suçunun yaptırımı da anılan Kanunun 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis, iftira suçunun yaptırımı aynı Kanunun 267/1. maddesinde bir yıldan dört yıla kadar hapis olup, hırsızlık ve resmi belgede sahtecilik suçu için öngörülen cezaların alt ve üst sınırları eşit bulunduğundan temyiz incelemesinin Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca resmi belgede sahtecilik suçlarına ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olup, tebliğnamenin düzenlendiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30.04.2015 gün ve 7017-25877 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.