YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/437
KARAR NO : 2018/59
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 07.07.2015
Sayısı : 385-248

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Bursa 1. Çocuk Mahkemesince 22.03.2011 gün ve 309-232 sayı ile; aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 27.02.2013 gün 11743-7910 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Bursa 1. Çocuk Mahkemesince 30.05.2013 gün ve 51-486 sayı ile; sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüsü oluşturabileceği gerekçesiyle Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, Bursa 1. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 07.07.2015 gün ve 385-248 sayı ile; sanığın kasten öldürmeye teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince 13.12.2017 gün ve 5920-5009 sayı ile;
“Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı; 22.03.2011 tarihli hüküm ile suça sürüklenen çocuğun kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, verilen bu kararın temyiz incelemesinin Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılarak hükmün bozulmasına karar verildiği, mahkemece bozmaya uyularak uygulama yapıldığı anlaşılmakla; Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca belirlenen 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca; bozma üzerine kurulan hükümlerle ilgili temyizen inceleme işinin, ilk incelemeyi yapan dairenin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 27.12.2017 gün ve 21112-17651 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 13.12.2017 tarih ve 2016/5920 Esas, 2017/5009 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Dairemizin 27.02.2013 tarih, 2012/11743 Esas, 2013/7910 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki yasal nitelendirmenin ‘kasten öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan yasa maddelerinin 5237 sayılı TCK’nun 81/1, 35. olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinin 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca temyizen inceleme görevinin Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2016 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.
Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı işbölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 27.02.2013 gün 11743-7910 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüsten kurulan mahkûmiyet hükmünü temyizen inceleme görevi, 24.11.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 13.12.2017 gün ve 5920-5009 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.