Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/433 E. 2018/55 K. 02.05.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/433
KARAR NO : 2018/55
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 05.05.2016
Sayısı : 285-179

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Eyüp 5. Asliye Ceza Mahkemesince 29.03.2010 gün ve 1060-322 sayı ile; sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüsü oluşturabileceği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş, yapılan yargılama sonucunda Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesince 25.12.2013 gün ve 6-421 sayı ile; sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu gerekçesiyle bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 27.04.2015 gün ve 7923-14716 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesince 05.05.2016 gün ve 285-179 sayı ile; sanığın kasten öldürmeye teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince 12.12.2017 gün ve 601-4969 sayı ile;
“Sanık …’in müşteki Hülya’ya yönelik eylemi nedeniyle TCK’nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d.son, 29, 31 ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına ilişkin Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 2013/6 Esas, 2013/421 Karar sayılı hükmün Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 27.04.2015 gün ve 2015/7923-14716 sayılı Kararı ile bozulduğu, mahkemece bozmaya uyularak bozma yönünde uygulama yapıldığı anlaşılmakla; kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüyle ilgili olarak temyiz inceleme görevi, ilk incelemeyi yapan Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 27.12.2017 gün ve 21110-17647 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesi’nin 12.12.2017 tarih ve 2017/601 Esas, 2017/4969 sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Dairemizin 27.04.2015 tarih, 2015/7923 Esas, 2015/14716 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki yasal nitelendirmenin ‘kasten öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan yasa maddelerinin 5237 sayılı TCK’nin 82/1-d, 35. olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarihli ve 1 sayılı kararı uyarınca temyizen inceleme görevi Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yada olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.” hükmü getirilmiştir.
2017/1 sayılı işbölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 27.04.2015 gün ve 7923-14716 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüsten kurulan mahkûmiyet hükmünü temyizen inceleme görevi, 01.02.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 12.12.2017 gün ve 601-4969 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.