YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/428
KARAR NO : 2018/50
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 21.01.2016
Sayısı : 224-19

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında sanığın eyleminin TCK’nun 81/1 ve 35. maddeleri kapsamında kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturabileceğinden bahisle Demirci Asliye Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararı üzerine Salihli Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 26.11.2013 gün ve 11-343 sayı ile; sanığın neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 29.09.2015 gün ve 1854-26405 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkemece sanığın kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii ve katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 04.12.2017 gün ve 2816-4609 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kararları ile Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle değişik 14 ve aynı Kanunla eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 29.09.2015 tarih 2015/1854 esas 2015/26405 karar sayılı ilamıyla bozma kararı verilmiş olmasına göre, sanık … hakkında mağdur …’i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümle ilgili olarak temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 27.12.2017 gün ve 21120-17641 sayı ile;
“Dairemizin 29.09.2015 tarih 2015/1854 esas 2015/26405 karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki yasal nitelendirmenin ‘Kasten öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan yasa maddelerinin 5237 sayılı TCK’nun 81/1, 35 olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi görevinin, 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2016 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere teblignamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”
Dördüncü maddesinde;
“Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut halleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 29.09.2015 gün ve 1854-26405 sayı ile incelenerek bozulmasına karar verilmiş ise de; bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan kasten öldürme suçuna teşebbüsten verilen hükmü temyizen inceleme görevi, tebliğnamenin düzenlendiği 24.03.2016 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04.12.2017 gün ve 2816-4609 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.