Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/411 E. 2018/33 K. 02.05.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/411
KARAR NO : 2018/33
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 25.11.2016
Sayısı : 198-336

Sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Bodrum 4. Asliye Ceza Mahkemesince 15.11.2013 gün ve 364-485 sayı ile sanığın eyleminin kasten öldürme suçuna teşebbüs oluşturabileceğinden ağır ceza mahkemesine görevsizlik kararı verilmiştir.
Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesince 01.12.2014 gün ve 52-379 sayı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 13.04.2015 gün ve 6324-12937 sayı ile; hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesince 10.06.2015 gün ve 148-225 sayı ile; neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan direnerek önceki hükümdeki gibi cezalandırılmasına, hakaret ve tehdit suçlarından da mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 16.02.2016 gün ve 720-67 sayı ile neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan yerel mahkeme direnme hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesince 25.11.2016 gün ve 198-236 sayı ile; kasten öldürme suçuna teşebbüs, hakaret ve tehdit suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.02.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince 22.11.2017 gün ve 632-4210 sayı ile;
“Sanık hakında kasten öldürmeye teşebbüs, silahla tehdit ve hakaret suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı; mahkemenin 10.06.2015 tarihli kararı ile sanığın, silahla kasten yaralama, basit tehdit ve hakaret suçlarından cezalandırılmasına karar verildiği, verilen bu kararın temyiz incelemesinin Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılarak bozma kararı verildiği mahkemece bozmaya uyularak uygulama yapıldığı anlaşılmakla; Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun kararları uyarınca; bozma üzerine kurulan hükümlerle ilgili temyizen inceleme işi, ilk inceleyi yapan Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 25.12.2017 gün ve 20325-17343 sayı ile;
“Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesi’nin 22/11/2017 tarih ve 2017/632 esas, 2017/4210 karar sayılı kararı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş ise de; Dairemizin 13/04/2015 tarih ve 2015/6324 esas 2015/12937 karar sayılı bozma ilamı üzere mahkemece direnme kararı verildiği, direnme kararının CGK’nun 16/02/2016 tarih ve 2015/3-720 esas 2016/67 karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine yapılan yargılama neticesinde verilen karardaki yasal nitelendirmenin ‘Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs’ suçu, uygulanan yasa maddelerinin 5237 sayılı TCK’nin 81, 35, 53. maddeleri olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca temyizen inceleme görevi Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2017/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 3. Ceza Dairesince incelenerek 13.04.2015 gün ve 6324-12937 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de; bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüs, tehdit ve hakaretten kurulan hükümleri inceleme görevi Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olmayıp daha ağır müeyyide gerektiren kasten öldürme suçuna teşebbüsü temyizen inceleme görevi, 07.02.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 22.11.2017 gün ve 632-4210 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.