YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/408
KARAR NO : 2018/30
KARAR TARİHİ : 02.05.2018
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 05.05.2015
Sayısı : 532-520
Sanık … hakkında hakaret suçu ile katılan sanık … hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanık … ve katılan sanık …’ın hakaret suçlarından beraatlerine; katılan sanık …’ın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 18. Ceza Dairesince 05.12.2016 gün ve 37329-18681 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; temyizin kapsamına, mahkeme kararındaki nitelendirmeye ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.02.2016 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerinin 7. fıkrası gereğince, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 12.12.2017 gün ve 633-16449 sayı ile;
“Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamede sanık … için 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 86/3-d ve 53/1. maddelerinin, sanık … hakkında TCK’nun 125/1, 125/3-a, 125/4, 43/1 ve 53/1, 2. maddelerinin uygulanmasının istenilmesine, iddianame içeriğine, tebliğname tarihine göre, katılan sanık …’ın 11.06.2015 havale tarihli temyiz dilekçesinde katılan sanık sıfatıyla sanık … hakkında kamu görevlisine hakaret suçundan verilen beraat kararını da temyiz ettiğinin anlaşılması ve Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması karşısında, mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasasının 14. maddesi ile 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca, temyiz inceleme görevi Yüksek Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
04.09.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla, katılan sanık …’ın kasten yaralama suçundan mahkûmiyet hükmü yanında sanık … hakkında hakaret suçundan verilen beraat hükmünü de temyiz ettiği gözetildiğinde ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler katılan sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet; sanık … hakkında hakaret suçundan verilen beraat kararlarıdır.
Tebliğnamenin düzenlendiği 04.09.2015 tarihi itibarıyla temyiz incelemesine konu olan suçlardan hakaret suçunun yaptırımının TCK’nun 125/1-3-a maddeleri uyarınca bir yıldan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası, kasten yaralama suçunun yaptırımının ise aynı Kanunun 86/2. maddesi uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezasından ibaret olduğu göz önüne alındığında; hakaret suçunun cezası daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 05.12.2016 gün ve 37329-18681 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.