YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/399
KARAR NO : 2018/21
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 13, 15, 23 ve 17. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 22.02.2012
Sayısı : 125-29

Sanıklar … ve … hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 13.05.2014 gün ve 16173-17326 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 12.02.2015 gün ve 13164-17839 sayılı tevdii kararıyla dosyanın Yargıtay 23. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiş,
Yargıtay 23. Ceza Dairesince 18.06.2015 gün ve 13741-2750 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’, (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
19.01.2015 tarih ve 2015/8 tarihli Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu kararına göre, tebliğname tarihi 28.06.2014 tarihinden önce olan dosyalarda, görev hususunda iddianamenin dikkate alınacağının belirtildiğinden incelenen dosya içeriğine göre, iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen ‘nitelikli hırsızlık’ suçunun cezası TCK’nun 142/1-b maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; ‘mala zarar verme’ suçunun cezası ise aynı Kanun’un 151/1. maddesi uyarınca dört aydan üç yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri, nitelendirmeye, temyiz kapsamı ve Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesine göre, temyiz incelemesinin Yüksek 17. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince de 05.12.2017 gün ve 23964-15341 sayı ile;
“Daha önce Yargıtay Yüksek 13. Ceza Dairesi tarafından 16173-17326 sayılı ve 13.05.2014 tarihli görevsizlik kararı ile dosyanın Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine gönderildiği, daha sonra Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesi tarafından 13164-17839 sayılı ve 12.02.2015 tarihli görevsizlik kararıyla dosyanın Yargıtay Yüksek 23. Ceza Dairesine gönderildiği, Yargıtay Yüksek 23. Ceza Dairesi tarafından da 13741-2750 sayılı ve 18.06.2015 tarihli kararı ile 17. Ceza Dairesinin görevli olduğundan bahisle, görevli dairenin belirlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine karar verildiği, ancak gerek fiziken gerekse UYAP ortamından yapılan incelemede dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderildiğine ve Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun görevli dairenin belirlenmesi konusunda karar verdiğine ilişkin bir bilgiye rastlanmadığı anlaşılmakla; görevli dairenin belirlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine”
Kararları verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca açıklığa kavuşturulması gereken husus, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkin ise de, öncelikle olumsuz görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığı belirlenmelidir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla iki dairenin karşılıklı görevsizlik kararı vermesi gerekir.
İncelenen dosya kapsamından;
Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince dosyanın Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunla eklenen Geçici 14. maddeye istinaden yalnızca Daire Başkanınca imzalanan tevdi kararı ile Yargıtay 23. Ceza Dairesine gönderildiği, Yargıtay 23. Ceza Dairesince Yargıtay 17. Ceza Dairesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verildiği, Yargıtay 17. Ceza Dairesince ise görevli dairenin belirlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda Yargıtay 17. Ceza Dairesince verilen karşı görevsizlik kararı olmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözümlenmesi gereken görev uyuşmazlığı da yoktur.
Bu itibarla, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 17. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 18.06.2015 gün ve 13741-2750 sayılı görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 17. Ceza Dairesine TEVDİİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.