YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/386
KARAR NO : 2018/8
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 14 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 19.09.2013
Sayısı : 186-623

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından sanıklar …, …, … ile …, hakaret suçundan sanıklar …, … ve …, ayrıca tehdit suçundan sanık … haklarında açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili, sanık … müdafii ile sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince 23.06.2016 gün ve 5846-6269 sayı ile;
“Katılan vekilinin sanıklar Muhammet ile Metin haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama, sanık … hakkında basit tehdit suçlarından; sanık …’ın hakaret suçundan, sanık … müdafiinin basit tehdit suçundan kurulan hükümleri de temyiz etmesine karşılık tebliğnamede bu temyizlerle ilgili görüş bildirilmediği anlaşıldığından, anılan noksanlığın ek tebliğname düzenlenmek suretiyle tamamlanmasından sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiştir.
Tevdi kararından sonra düzenlenen 05.08.2016 tarihli ek tebliğname ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 16.02.2017 gün ve 10584-745 sayı ile;
“Mahkeme kararı ve iddianamedeki nitelendirme ile sevklere, temyizlerin kapsamına, temyize konu suçlardan silahlı tehdit suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK’nun 106/2-a. maddesinde öngörülen cezanın alt sınırının aynı Kanunun 109/1. maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ile temyize konu diğer suçlardan daha fazla olmasına, Yargıtay Kanununun 14. maddesindeki düzenlemeye ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 günlü, 2017/1 sayılı kararına göre, temyiz incelemesini yapma görevinin Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 05.04.2017 gün ve 5338-10537 sayı ile;
“Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun, Ceza Dairelerinin iş bölümüne dair kararının ortak hükümlerinde, ‘Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma yada her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır.’ şeklindeki düzenlemeye göre; Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 23.06.2016 tarih, 2014/5846 Esas, 2016/6269 sayılı kararı ile ek tebliğname düzenlenmesi için tevdi kararı verilmiş bulunmasına göre, işin incelenmesinin Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 14. Ceza Dairesince 30.11.2017 gün ve 2618-6108 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve tebliğname tarihi olan 08.05.2014 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 4. maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.

İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin önce Yargıtay 14. Ceza Dairesince incelenerek 23.06.2016 gün ve 5846-6269 sayı ile ek tebliğname düzenlenmek üzere tevdi kararı verildiği anlaşıldığından, tevdi kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 14. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 16.02.2017 gün ve 10584-745 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.