YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/385
KARAR NO : 2018/7
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 16.04.2015
Sayısı : 61-120

Sanıklar Ahmet Bozbağ, … ve … hakkında yalan tanıklık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 272/2-3. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesince 10.09.2012 gün ve 189-549 sayı ile; sanıkların eylemlerinin TCK’nun 272/6. maddesi kapsamında olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmesi üzerine, Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesince 30.05.2013 gün ve 453-250 sayı ile sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 19.11.2014 gün 6798-11701 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme ise 16.04.2015 gün ve 61-120 sayı ile önceki hükümde direnerek sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.
Bu hükümlerin de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 19.01.2017 gün ve 40-76 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, 6763 sayılı Kanun’un 36 ve 38. maddeleri ve 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 27. maddesi hükmü ile 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(4)’de yer alan ‘Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ hükmüne göre işin incelenmesi Yargıtay 16. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 16. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 22.03.2017 gün ve 762-3189 sayılı tevdi kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 29.11.2017 gün ve 10775-13484 sayı ile;
“6763 sayılı Kanun’un 38. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanunun geçici 10/1. madde ve fıkrasının ‘Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay Ceza Daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir’ şeklindeki hükmü uyarınca, temyiz inceleme görevinin daha önce dosyayı inceleyen Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 19.12.2017 gün ve 2733-8771 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 27. maddesi hükmü ile 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(4)’te yer alan ‘Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ hükmüne, 18.07.2017 tarih ve 30127 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 11.07.2017 tarih ve 245 ve 306 sayılı kararlarında belirtildiği şekilde Dairemizin sadece 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 46. maddesindeki kişilerle ve diğer Dairelerin görev alanına girmeyen kişisel suçlarla ilgili ilk derece yargılama yapma görevinin bulunması ve temyiz inceleme görevinin bulunmamasına göre işin incelenmesi Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; Yargıtay 9. Ceza Dairesinin bozma kararına karşı yerel mahkemece verilen direnme kararı üzerine, 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca incelemenin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
Öte yandan 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya;
“Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez” cümleleri eklenmiştir.
Buna göre, yerel mahkemece direnme kararı verilmesi üzerine dosya kararına direnilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede direnmenin yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve direnmenin yerinde olduğu kabul edilirse karar düzeltilecektir.
Dairece direnmenin yerinde olmadığına karar verilmesi durumunda değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 9. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak bozma kararı verildiği, bu hükme yönelik yerel mahkemece direnme kararı verildiği anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesi ile değişik 307. maddesinin amir hükmü gereğince direnme üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına direnilen Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 19.12.2017 gün ve 2733-8771 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.