YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/384
KARAR NO : 2018/6
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 10.05.2011
Sayısı : 940-340

Sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve cinsel taciz, sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların atılı olan suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 25.11.2015 gün ve 28962-38531 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 04.12.2017 gün ve 45104-14187 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddelerine, verilen hükümlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6752 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararına ve temyizin kapsamı ile tebliğname tarihi ve 19.01.2015 tarihli 2015/8 sayılı iş bölümü kararının Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler kısmındaki esaslara göre, işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
05.09.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “…Şüpheli …, olay günü saat 01.30 sıralarında ilimiz Küçük Baklalı Mahallesi Hürriyet Caddesi 46 Sokak No 1 Sarıçam adresinde bulunan müşteki Sultan Oflaz’ın evinin bahçesine rızası dışında girerek evin penceresinden müşteki Sultan Oflaz’ı gözetlediği, bu durumun müşteki Sultan Oflaz tarafından farkedilmesi sonucu şüphelinin kaçtığı, müştekilerin durumu muhtara söyledikleri, bunun üzerine taraflar arasında tartışma çıktığı, tartışma sırasında şüpheli …’ın kardeşi şüpheli …’ın, elinde bıçakla müştekinin bahçesine girerek evin camlarında bulunan sineklikleri kestiği, taş atmak suretiyle eve zarar verdiği, şüpheli …’ın müştekilere sinkaf edici şekilde sövdüğü ve ölümle tehdit ettiği…” şeklinde anlatılması karşısında, sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve cinsel taciz, sanık … hakkında ise silahlı tehdit, hakaret, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Tebliğname tarihinin 05.09.2013 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan silahlı tehdit suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 106/2-a maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası; konut dokunulmazlığının ihlali suçunun yaptırımı TCK’nun 116/4. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası; hakaret suçunun yaptırımı TCK’nun 125/1. maddesinde üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası; mala zarar verme suçunun yaptırımı TCK’nun 151/1. maddesinde dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası; cinsel taciz suçunun yaptırımı ise aynı Kanunun105/1. maddesinde üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para hapis cezası olup, silahlı tehdit suçunun yaptırımı daha fazla olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı uyarınca tehdit suçlarına bakmakla yetkili ve görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 25.11.2015 gün ve 28962-38531 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.