YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/381
KARAR NO : 2018/3
KARAR TARİHİ : 02.05.2018

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 5. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 11.01.2013
Sayısı : 282-25

Sanıklar … ve … hakkında 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanununa muhalefet suçundan açılan kamu davasında sanıkların eylemlerinin edimin ifasına fesat karıştırma suçunu oluşturduğu kabul edilerek mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 09.07.2014 gün ve 13817-14645 sayı ile;
“Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 236/2.a-1 maddesi uyarınca edimin ifasına fesat karıştırma suçundan mahkûmiyet kararı verilmiş olup, 6545 sayılı Yasa’nın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca mahkeme kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişki kararına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 5. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 23.11.2017 gün ve 8322-4981 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve 22/01/2015 tarih, 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 02/02/2015 tarihi itibariyle uygulanmaya başlanan 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına ve bu kararda Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünü düzenleyen ortak hükümlerde yer alan ‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde, 28/06/2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır’ düzenlemesine, iddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek 7. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Şüpheli Yusuf’un Süleymanoğlu Pet. Nakl. Tur. Teks. Gd. İth. İhr. San. Tic. Ltd. Şti.’nin yöneticisi olduğu, şüpheli Enver’in ise aynı şirket bünyesinde şoförlük yaptığı, bu şirketin Mardin Milli Eğitim Müdürlüğünün düzenlediği kal-yak ihalesini kazandığı fakat müdürlüğün ısrarlı çabalarına rağmen ihale konusu kal-yakın sevk irsaliye evrakının aslının sunulmayıp fotokopisi ile yetinildiği, Milli Eğitim Müdürlüğünün suç duyurusu üzerine oluşan şüphe sebebiyle gerekli soruşturmanın başlatıldığı,
Yapılan incelemede ihaleye konu kalorifer yakıtı ile ilgili idareye verilmiş A186069 seri numaralı 11.12.2009 tarihli sevk irsaliyesinin içerik olarak sahte olduğu, orjinal olan aynı numaralı başka bir sevk irsaliyesinin fotokopisi üzerinden yapılan oynama sonucunda elde edildiği, yapılan karşılaştırmalarda her iki irsaliyede satıcı firmanın Star Pet olduğu, seri numarasının aynı olduğu, miktarında aynı olduğu, fakat düzenleme tarihinin, teslim eden ve teslim alan şahısların yüklenen araçların ve mühür numaralarının farklı olduğunun tespit edildiği, ihale gereği teslim edilen kalorifer yakıtından usulüne uygun olarak alınan numunenin yapılan marker incelemesinde sonucun olumsuz çıktığının anlaşıldığı,
…
Dosyanın incelemesi ile edinilen kanaate göre ihale konusu Kal-Yak’ın 5015 Sayılı Kanuna aykırı bir şekilde elde edildiği, usulüne uygun olarak elde edilmemiş olan bu yakıtın usulüne uygun olarak satın alınmış gibi gösterilmek amacıyla yukarıda belirtildiği gibi farklı bir evrakın fotokopisi üzerinden oynama yapılarak usulüne uygun olarak dağıtım şirketinden satın alındığı izlenimi yaratılmak istenildiği, ihaleyi düzenleyen kurumun evrak aslını istemesi ile durumun ortaya çıktığı, ayrıca Süleymanoğlu Ltd. Şti.’nin yöneticisinin şüpheli Yusuf olduğu, her ne kadar sahte irsaliyeden haberinin olmadığını beyan etmiş ve diğer şüpheli de bu eylemi üstlenmiş ise de belirtildiği gibi eylemin şirket faaliyeti kapsamında yapıldığı, şirket yöneticisinin haberi olmadan şirket bünyesinde şoför olarak çalışan şüpheli Enver’in böyle bir eylemde bulunamayacağı, bunun işin mantığına ve tecrübe kurallarına aykırı olduğu….” şeklinde anlatılması karşısında sanık hakkında 5015 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Bu suça ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 09.07.2014 gün ve 13817-14645 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 02.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.