YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/376
KARAR NO : 2017/396
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 16 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 19.12.2014
Sayısı : 156-138

Devletin hâkimiyeti altında bulunan topraklardan bir kısmını devlet idaresinden ayırmaya yönelik eylemlerde bulunmak suçundan sanıklar … ve ….’ün 765 sayılı TCK’nun 125., ayrıca silahlı örgüt üyesi olma suçundan sanık …’in 765 sayılı TCK’nun 168/2 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri gereğince cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davalarının birleştirilerek yapılan yargılaması sonunda; diğer eylemleri sübut bulmayan sanık …’in bomba bulundurmak suretiyle 765 sayılı TCK’nun 169. maddesindeki suçu işlediği, bu suçun da aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddeleri uyarınca zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına, sanık …’ün ise 765 sayılı TCK’nun 125. maddesi uyarınca ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin, İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 08.06.2006 gün ve 518-111 sayılı hükümlerin, kısmen res’en de temyize tabi olmakla birlikte, sanık … ve her iki sanık aleyhine Cumhuriyet savcıları tarafından da temyiz edilmekle, Yargıtay 9. Ceza Dairesince 17.04.2007 gün ve 2209-3375 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılama sonunda; İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesince 23.05.2008 gün ve 357-143 sayı ile, Devletin hâkimiyeti altında bulunan topraklardan bir kısmını Devlet idaresinden ayırmaya yönelik eylemlerde bulunmak suçundan sanıklar … ve …’ün beraatlerine karar verilmiş, hükümlerin sanık … ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 10.03.2009 gün ve 16895-2723 sayı ile; sanıkların mahkûmiyetleri yerine beraatlerine karar verilmesi isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Özel Dairenin bu kararına yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan 04.05.2009 gün ve 202539 sayılı itiraz üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 09.02.2010 gün ve 103-22 sayı ile itirazın reddine karar verilmiştir.
Dosyanın gönderildiği İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesince 24.01.2013 gün ve 273-2 sayı ile bu kez sanıkların Devletin hâkimiyeti altında bulunan topraklardan bir kısmını Devlet idaresinden ayırmaya yönelik eylemlerde bulunmak suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiş, resen de temyize tabi olan hükümlerin sanıklar müdafiileri ve Cumhuriyet savcısı tarafından da temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 09.06.2014 gün ve 18493-6987 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 19.12.2014 gün ve 156-138 sayı ile bozmaya karşı direnmiştir.
Bu hükümlerin de sanık … müdafii ile Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince 03.10.2017 gün ve 208-5030 sayı ile;
“Mahkemenin direnme kararındaki gerekçesine, CMK’nun 307/3. maddesinde düzenlenen ‘direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderir’ amir hükmüne, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne, 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 9. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 30.11.2017 gün ve 2730-8768 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi hükmü ile 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü ortak Hükümler II/A(4)’te yer alan ‘Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ hükmüne, 18.07.2017 tarih ve 30127 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 11.07.2017 tarih ve 245 ve 306 sayılı kararlarında belirtildiği şekilde Dairemizin sadece 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 46. maddesindeki kişilerle ve diğer Dairelerin görev alanına girmeyen kişisel suçlarla ilgili ilk derece yargılama yapma görevinin bulunması ve temyiz inceleme görevinin bulunmamasına göre işin incelenmesi Yargıtay 16. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 16 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; Yargıtay 9. Ceza Dairesinin bozma kararına karşı yerel mahkemece verilen direnme kararı üzerine, 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca incelemenin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
Öte yandan 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya;
“Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez” cümleleri eklenmiş, aynı Kanunun 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna;
“(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.
…(3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” biçiminde geçici 10. madde eklenmiştir.
Buna göre, yerel mahkemece direnme kararı verilmesi üzerine dosya kararına direnilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede direnmenin yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve direnmenin yerinde olduğu kabul edilirse karar düzeltilecektir.
Dairece direnmenin yerinde olmadığına karar verilmesi durumunda değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 9. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak bozma kararı verildiği, bu hükme yönelik yerel mahkemece direnme kararı verildiği anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesi ile değişik 307. maddesinin amir hükmü gereğince direnme üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına direnilen Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 30.11.2017gün ve 2730-8768 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.