YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/370
KARAR NO : 2017/390
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 23.10.2014
Sayısı : 246-96

Sanık … hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Eskişehir (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesince 12.05.2009 gün ve 345-475 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün şikâyetçi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.01.2013 gün ve 20496-1795 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Eskişehir (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesince 25.04.2013 gün ve 310-440 sayı ile; sanığın yeniden aynı suçtan beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 22.05.2014 gün ve 8283-18216 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Dosyanın devredildiği Eskişehir 7. Asliye Ceza Mahkemesi ise 23.10.2014 gün ve 246-96 sayı ile önceki hükümde direnerek yeniden sanığın beraatine karar vermiştir.
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca 14.12.2016 gün ve 688-1859 sayı ile; 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. madde uyarınca kararına direnilen Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Yargıtay 4. Ceza Dairesince 09.02.2017 gün ve 357-3794 sayı ile;
“02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanun’un 38. maddesiyle 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10. madde gereğince direnme kararı Dairemize gönderilmiş ise de,
Daha önce Dairemizce bakılmakta olan TCK’nun 289/1. maddesinde düzenlenen muhafaza görevini kötüye kullanma suçu, Yüksek Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 2012/1 sayı ve 09.02.2012 günlü kararıyla Yüksek Yargıtay 9. Ceza, 2017/1 sayı ve 20.01.2017 günlü iş bölümü kararıyla 8. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılmasına karar verilmiştir.
2012 iş bölümünün Ceza Daireleri ortak hükmüne göre (m.1) bu iş bölümü tebliğnamesi bu tarihten sonra (09.02.2012) düzenlenen işler için geçerli olacaktır. Anılan iş bölümünün 2 nci maddesinde bozma ile daire dışına gönderilen (yani 09.02.2012’den önce bozmayla gönderilen) işlerden geri gelenlere önceki dairenin bakmaya devam etmesine yer verilmiştir.
Dairemizce, 2012 iş bölümü kararının yürürlüğe girmesinden sonra 22.05.2014 tarihli bozma kararına karşı esas mahkemesince 23.10.2014 günü direnilmiş ve temyiz üzerine tebliğnamesi 08.02.2015 tarihinde düzenlenmiştir.
Dolayısıyla 2012 tarihli iş bölümü kararından sonraki bozma ve yine bu tarihten sonra düzenlenmiş tebliğname söz konusudur.
Yüksek Yargıtay Daireleri arasında 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı Yüksek Büyük Genel Kurulu kararı ile yeniden iş bölümü belirlenirken; ceza daireleri ortak hükümlerinin ilk paragrafında, ‘Bu işbölümü kararı, Resmi Gazete’de yayın tarihinden itibaren on gün geçtikten sonra uygulanmaya başlanır’ denildikten sonra, ikinci cümlede, ‘Yeni uygulama başlayıncaya kadar önceki işbölümüne ilişkin hükümler aynen uygulanmaya devam olunur’ denilmiştir. Ancak, bu işbölümünde yine dairelerin görevleri belirlendiği gibi, ortak hükümlerin beşinci paragrafında ‘bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir’ düzenlemesine yer verilmiştir.
Yüksek Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabul edilen 12.02.2016 gün ve 1 sayılı iş bölümünün Ceza Daireleri ortak hükümlerinin 4 no’lu paragrafında da, Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyaların incelemesinin yeni iş bölümüne görevli daire tarafından yapılacağına yer verilmiştir.
Tüm bunlar dikkate alındığında, her yıl yeniden belirlenen dairelerin iş bölümlerinin, işe yeniden bakacak dairenin, önceki dairelerden bozmayla geçen dosyalara da bakacağına istikrarlı şekilde işaret edilmiştir.
Somut olayın da dairemizce verilen bozma kararının 22.05.2014 ve tebliğnamenin 08.02.2015 tarihli olması karşısında; beş yıl sonra, üye ve tetkik hâkimi profili değişmiş ve bu süre içerisinde yeni işbölümüyle işe bakan ve uzmanlaşmış dairenin dava dosyasına bakmasının, davanın tarafları yönünden de doğru olacağı düşünülmüştür.
Diğer yandan; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 307. maddesinin 3. fıkrasında yer alan, ‘Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir’ düzenlemesindeki ‘daireyi’ 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince verilen yetkiyle dairelerin işbölümünü belirleyen Yüksek Yargıtay Büyük Genel Kurulunca o davaya bakmaya yetkili olan ‘yeni daire’ olarak anlamak gerekmektedir.
Bu nedenle, iddianame içeriğine ve dosya kapsamına göre, sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan TCK’nun 289/1. maddesine göre dava açılmış ve bu suçtan kurulan beraat hükmünün temyize konu olduğu anlaşılmakla, işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 27.11.2017 gün ve 6377-13311 sayı ile;
“6763 sayılı Kanun’un 38. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 10/1 madde ve fıkrasının ‘Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.’ şeklindeki hükmü uyarınca, temyiz inceleme görevi daha önce dosyayı inceleyen Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesi’ne ait olduğu” ,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin bozma kararına karşı yerel mahkemece verilen direnme kararı üzerine, 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca incelemenin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
Öte yandan 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya;
“Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez” cümleleri eklenmiş, aynı Kanunun 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna;
“(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.
…(3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” biçiminde Geçici 10. madde eklenmiştir.
Buna göre, yerel mahkemece direnme kararı verilmesi üzerine dosya kararına direnilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede direnmenin yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve direnmenin yerinde olduğu kabul edilirse karar düzeltilecektir.
Dairece direnmenin yerinde olmadığına karar verilmesi durumunda değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 4. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak bozma kararı verildiği, bu hükme yönelik yerel mahkemece direnme kararı verildiği anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesi ile değişik 307. maddesinin amir hükmü gereğince direnme üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına direnilen Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09.02.2017 gün ve 357-3794 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.