YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/365
KARAR NO : 2017/385
KARAR TARİHİ : 26.12.2017
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 16. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 18.03.2015
Sayısı : 470-186
Sanıklar … ve … hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma, hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme, sanıklar …, …., …, …, … ve ….. hakkında suç işlemek amacıyla kurulmuş olan örgüte üye olma, hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme, sanıklar …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, … ve … hakkında suç işlemek amacıyla kurulmuş olan örgüte üye olma, sanıklar …, …, …, …, … ve … hakkında suç işlemek amacıyla kurulmuş olan örgüte üye olma ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi, sanıklar … ve … hakkında da suç işlemek amacıyla kurulmuş olan örgüte üye olma, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıklar …, … ve … hakkındaki davaların düşürülmesine, sanıklar …, … ve … hakkındaki davaların reddine, …, …, …, …, …, … ve … hakkında bir kısım hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçları ile sanık … hakkında bir kısım hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından mahkûmiyetlerine, suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve bu örgüte üye olma suçlarından sanıklar …, …, …, …, … ve … dışındaki diğer tüm sanıklar hakkında, sanıklar …, …, …, …, … ve … hakkında katılan …’e yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli ve mala zarar verme suçları da dahil olmak üzere tüm sanıkların diğer tüm suçlar yönünden ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan … vekili ile sanıklar Abdüllatif Bozdağ, …, …, … ve müdafileri ile sanıklar …, …, Serdar Aydemir ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 16.02.2016 gün ve 18539-2236 sayı ile;
“Davaya konu suç tarihlerinin, 5237 sayılı TCK’nun 142. maddesinde değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunun yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce olduğu ve katılan … vekilinin temyizinin sanıklar … ve … hakkında TCK’nun 220/1. maddesinde düzenlenen ‘suç işlemek amacıyla örgüt kurma’ suçundan verilen beraat kararını da kapsadığının anlaşılması karşısında; iddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, 5237 sayılı TCK’nun 220/1. maddesinde öngörülen temel cezanın alt ve üst sınırlarına, temyizin kapsamına, iddianame tarihine, suç tarihleri ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Başkanlar Kurulunun kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 16. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince de 19.10.2017 gün ve 2036-5116 sayı ile;
“İddianamedeki sevke, mahkeme kararındaki nitelendirmeye, nitelendirmedeki ağırlığa ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihe, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararındaki iş bölümüne göre Yargıtay Yüksek 13. Ceza Dairesinin görevli bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13 ve 16. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, b bendinde de “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Katılan … vekili ve sanıklar …., …, … ve müdafileri ile sanıklar …, ….. ve …’nın temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler; tüm sanıklar hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma, suç işlemek amacıyla kurulmuş olan örgüte üye olma, hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli, iş yeri dokunulmazlığının ihlâli, mala zarar verme ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından kurulan mahkûmiyet, beraat, davanın reddi ve düşme kararlarıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 26.11.2015 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan tebliğname tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nun 142/2-h maddesi uyarınca beş yıldan on yıla kadar hapis cezasını gerektiren hırsızlık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi bu suça bakmakla görevli olan Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 16.02.2016 gün ve 18539-2236 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.