YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/359
KARAR NO : 2017/379
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 19.06.2013
Sayısı : 846-465

Sanıklar … ve … hakkında tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanık …’ın tehdit suçundan beraatine, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkûmiyetine; sanık …’ın ise her iki suçtanda mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili ve sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 18. Ceza Dairesince 30.05.2016 gün ve 18325-11733 sayı ile;
“Dosya her ne kadar Dairemize gönderilmiş ise de; iddianame anlatımında, sanık …’ın azmettirmesi sonucunda, sanık …’ın kimliği belirlenemeyen kişiler ile birlikte katılanı tehdit ettiklerinin de belirtilmesine, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 08.11.2017 gün ve 13742-24391 sayı ile;
“22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Kararının ortak hükümler bölümünde daireler arasında iş bölümü belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkeme kararındaki nitelendirmenin esas alınacağının düzenlendiği, temyiz dilekçesinin içeriği ile temyize konu mahkeme kararında sanıklar hakkında TCK’nun 116/4 ve 106/1-1 maddesi uyarınca tehdit ve nitelikli olarak konut dokunulmazlığı ihlal suçlarından hüküm kurulduğu, temyize konu edilen suçlardan en ağır yaptırımı içeren nitelikli olarak konut dokunulmazlığını ihlal suçuna bakmak görevinin Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 14/3. maddesinin a bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” b bendi, “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
27.01.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla katılan vekili ve sanıkların temyiz taleplerinin kapsamı karşısında, ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler; tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkûmiyet ve beraat kararlarıdır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 27.01.2015 olduğu göz önüne alındığında, tebliğname tarihi itibarıyla temyiz incelemesine konu olan suçlardan geceleyin konut dokunulmazlığının ihlâli suçunun cezası bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası, tehdit suçunun cezasının ise altı aydan iki yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu göz önüne alındığında; konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 30.05.2016 gün ve 18325-11733 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.