YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/355
KARAR NO : 2017/375
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 07.07.2015
Sayısı : 96-781

Kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda; sanıklar …’un kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan; sanık …’in kasten yaralama suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesince 20.01.2016 gün ve 29050-1120 sayı ile;
“Dava konusu eylem için mahkeme kararındaki yasal nitelendirmeye ve uygulanan yasa maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 24.10.2017 gün ve 2214-11766 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 4 no’lu fıkrasının 2. bendinin 2. cümlesi ve 7 no’lu fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiş,
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık …’in 08.07.2015 tarihli süre tutum niteliğindeki temyiz dilekçesi ile hakkındaki kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünü temyiz ettiği; sanık …’un temyiz dilekçesinde yer alan;
“Talebin konusu: Temyiz
Olaylar: 1- Basit yaralama suçundan mahkumiyetime karar verilmiş ise de, verilen karar yerinde değildir. Mahkeme hakimi delillerin takdirinde yanılgıya düşmüştür. Mahkeme hakimince deliller yeterince değerlendirilmemiştir. Hapis cezası kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezalardan olup, paraya çevrilmesi mümkündür. Beraatime karar verilmesi gerekirken ceza tayin edilmesi ayrıca cezanın paraya çevrilmesi ve ertelenmesi mümkün iken sanık lehine olan indirim maddelerinin uygun olmaması yerinde değildir.
2- Muhterem mahkemenin kararı kanuna aykırı olduğundan;
a) Temyiz yoluna başvuruyorum.
b) Yerel mahkemece verilen hapis cezası yerinde olmadığından beraatime, şayet hakimliğiniz yani başkanlığınız aksi görüşte olursa sanık lehine olan TCK’nun 168. maddesi 231/5, 50, 51, 53 ve diğer sanık lehine olan indirim maddelerinin uygulanmamış olması nedeniyle bozulmasına karar verilmesini arz ve talep ederim.
Netice ve Talep: Yukarıda arz ve izah edilen nedenlerle adı geçen hükmün bozulmasına, beraatime karar verilmesini, şayet mahkeme aksi görüşte olduğu takdirde TCK’nun 168, 231/5, 50, 51 ve 53. maddelerinin uygulanmamış olması nedeniyle uygulanması için bozulmasını saygı ile arz ve talep ederim” şeklindeki anlatıma göre de kendisi hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerini temyiz ettiği anlaşılmaktadır.
17.09.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanıkların temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanıklar hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleridir.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçunun yaptırımı aynı Kanunun 13/1. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis ve otuz günden yüz güne kadar adlî para cezası; kasten yaralama suçunun yaptırımı ise TCK’nun 86/2. maddesinde dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası olup, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçunun müeyyidesi, kasten yaralama suçundan fazla olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 24.10.2017 gün ve 2214-11766 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.