YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/342
KARAR NO : 2017/362
KARAR TARİHİ : 26.12.2017
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 14.03.2016
Sayısı : 306-86
Sanık … hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 02.11.2015 gün ve 34487-271 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında 06.11.2015 gün ve 34657-2239 sayılı iddianamesi ile de nitelikli yağma suçundan açılan kamu davalarının birleştirilmesi suretiyle yapılan yargılama sonucu sanıkların eylemlerinin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı ve sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 13.06.2017 gün ve 15335-14804 sayı ile;
“Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın ve suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine ilişkin hükümler o yer Cumhuriyet Savcısı, sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın ve suça sürüklenen çocuğun yolda yürüdükleri sırada karşılarından gelen katılandan görüşme yapmak için cep telefonunu istedikleri ve katılanın vermek istememesi üzerine cebine koyacakken zorla çekerek aldıkları, görüşme yaptıktan sonra ise iade etmedikleri ve sattıkları iddia edilen olayda; sanığın ve suça sürüklenen çocuğun eylemlerinin TCK’nın 149. madde kapsamında düzenlenen yağma suçunu oluşturacağı, iddianamedeki sevk ve anlatımında bu doğrultuda olduğu, her ne kadar mahkemenin kabulündeki anlatım ile nitelendirme uyumsuz ise de anlatıma itibar edilmesi gerekliliği dikkate alındığında,
İddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına göre Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 25.10.2017 gün ve 2386-3600 sayı ile;
“Sanıklar hakkında yapılan yargılama sonucu 5237 sayılı TCK’nın 155/1, 62, 52, 50 ve 53. maddelerinden mahkûmiyet hükmü kurulduğundan; uygulama maddelerine, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Genel Kurulu kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 15.02.2017 olduğu, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre temyiz incelemesine konu olan güveni kötüye kullanma suçundan kurulan hükümleri temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı uyarınca güveni kötüye kullanma suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 13.06.2017 gün ve 15335-14804 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.