YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/337
KARAR NO : 2017/357
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 12. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 12.12.2013
Sayısı : 36-223

Sanık hakkında imar kirliliğine neden olma ve 2863 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın tek eyleminin iki ayrı suçu oluşturmayacağı kabul edilerek sanığın imar kirliliğine neden olma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 22.01.2015 gün ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni iş bölümü nedeniyle, Daire Başkanı tarafından imzalanan 06.02.2015 gün ve 37723-7263 sayılı gönderme kararıyla dosyanın devredildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 29.09.2015 gün ve 14691-6133 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun ile değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; sanık hakkında düzenlenen iddianame, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 3. fıkrası gereğince, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 12. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 05.10.2017 gün ve 14779-7135 sayı ile;
“Amasra Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 16.02.2012 tarihli iddianame ile sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nun 184/1, 44 ve 2863 sayılı Kanunun 65/b maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle, hem imar kirliliğine neden olma hem de 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan dava açıldığı, yapılan yargılama sonunda, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçunun unsurlarının oluşmadığı, ancak, sanığın tek eylemi söz konusu olup tek eylemden dolayı hem beraat hem de mahkûmiyet kararı verilemeyeceğinden, unsurları oluşan imar kirliliğine neden olma suçu yönünden hukuki durum değerlendirmesi yapılması gerektiği sonucuna varılarak, 5237 sayılı TCK’nun 184/1. maddesi uyarınca sanığın mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmakla;
Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca hazırlanan 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararının ‘II) Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü’ başlığı altında yer alan ‘A) Ortak Hükümler’ alt başlığının 5. maddesindeki, ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır’ düzenlemesi dikkate alındığında, temyize konu hükmün incelenmesinin Yargıtay Yüksek 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” biçiminde değiştirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 03.09.2014 olduğu göz önüne alındığında, sanığın eyleminin imar kirliliğine neden olma suçunu oluşturduğuna dair mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca imar kirliliğine neden olma suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 29.09.2015 gün ve 14691-6133 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.