Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/333 E. 2017/353 K. 26.12.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/333
KARAR NO : 2017/353
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.12.2013
Sayısı : 236-528

İmar kirliliğine neden olma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçtan beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 04.04.2013 gün ve 22235-10011 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 02.12.2013 gün ve 236-528 sayı ile önceki hükümde direnerek yeniden sanığın beraatine karar vermiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca 07.12.2016 gün ve 715-548 sayı ile; 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. madde uyarınca kararına direnilen Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmiş,
Yargıtay 4. Ceza Dairesince 26.01.2017 gün ve 44-2947 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun, Ceza Dairelerin iş bölümünü düzenleyen 19.01.2015 tarih 2015/8 sayılı kararının ‘Ortak Hükümler’ başlığını taşıyan 5. bendinde, ‘Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından inceleneceğinin’ düzenlendiği anlaşılmakla; sanık hakkında, imar kirliliğine neden olma suçundan, TCK’nun 184/1. maddesine göre dava açılmış ve hüküm kurulmuş bulunmasına göre, işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 13.06.2017 gün ve 1211-7619 sayı ile;
“İlk derece mahkemesince sanık … hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan kurulan 24.05.2011 tarihli sanığın beraatine dair hükmün temyiz incelemesini gerçekleştiren Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 04.04.2013 gün ve 2012/22235 Esas, 2013/10011 sayılı Kararıyla bozulmasının ardından mahkemece yapılan yargılama sonucunda kurulan 02/12/2013 günlü kararla Yargıtay bozma ilamına direnilmesine karar verilmesi ve bu kararının katılan vekili ve sanık müdafiince temyiz edilmesi üzerine, 02.12.2016 günlü,29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 38. maddesinde yer alan “Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Ceza Genel Kurulunda bulunan dosyalar kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” şeklindeki amir düzenleme nazara alındığında, anılan direnme kararıyla ilgili inceleme yapma görevinin bozma kararına direnilen Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin bozma kararına karşı yerel mahkemece verilen direnme kararı üzerine, 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca incelemenin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
Öte yandan 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya;
“Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez” cümleleri eklenmiş, aynı Kanunun 38. maddesi ile de 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna;
“(1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.
…(3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir” biçiminde Geçici 10. madde eklenmiştir.
Buna göre, yerel mahkemece direnme kararı verilmesi üzerine dosya kararına direnilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede direnmenin yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve direnmenin yerinde olduğu kabul edilirse karar düzeltilecektir.
Dairece direnmenin yerinde olmadığına karar verilmesi durumunda değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada Yargıtay 4. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak bozma kararı verildiği, bu hükme yönelik yerel mahkemece direnme kararı verildiği anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesi ile değişik 307. maddesinin amir hükmü gereğince direnme üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına direnilen Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26.01.2017 gün ve 44-2947 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.