Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/329 E. 2017/349 K. 26.12.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/329
KARAR NO : 2017/349
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 15.03.2011
Sayısı : 254-87

Sanık … hakkında hırsızlık ve basit dolandırıcılık, sanık … hakkında da suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi ve basit dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesince 11.05.2010 gün ve 140-205 sayı ile, sanıkların eylemlerinin hırsızlık ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarının yanında nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını oluşturabileceği gerekçesiyle 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 165/1, 210/1. maddesi delaletiyle 204/1, 158/1-f ve 53. maddeleri uyarınca yargılanmaları için görevsizlik kararı verilmiş, yapılan yargılama sonucunda Nevşehir 1. Ağır Ceza Mahkemesince 15.03.2011 gün ve 254-87 sayı ile; sanık … hakkında hırsızlık ve dolandırıcılık, sanık … hakkında da suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi ve dolandırıcılık suçlarından beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 23.12.2014 gün ve 6575-21888 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
15.03.2011 tarihli kararda, sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık, nitelikli dolandırıcılık ve suç eşyasını kabul etme suçlarından beraatlerine karar verilmiş olmakla,
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan nitelikli hırsızlık suçunun cezasının, 142/2-h maddesi uyarınca beş yıldan on yıla kadar hapis; nitelikli dolandırıcılık suçunun cezasının ise aynı Kanunun 158/1-f maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis, suç eşyasını kabul etme suçunun cezasının yine aynı Kanunun 165/1. maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis ve on bin güne kadar adli para cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Görevsizlik kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 04.10.2017 gün ve 35-9439 sayı ile;
“…Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenmiş olmasına göre; tebliğname tarihi itibarıyla, Ceza Dairesinde, Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınacağından, iddianamede sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 157/1, 165/1. maddelerinde tanımlanan suçlardan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldıktan sonra, görevsizlik kararı ile dosyanın ağır ceza mahkemesine gönderildiği, iddianame yerine geçen Nevşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.05.2010 tarih, 2010/140 Esas, 2010/205 Karar sayılı bu görevsizlik kararındaki sevk maddeleri ile nitelendirmeye göre de sanıkların eylemlerinden en ağırı olan 158/1-f maddesinde tanımlanan dolandırıcılık suçunu oluşturduğunun belirtildiği; buna göre, sanıklar hakkında açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu verilen hükme ilişkin temyiz inceleme görevinin 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrası;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde düzenlenmiştir.
Öte yandan ilkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre; tebliğnamenin düzenlendiği 11.03.2013 tarihi itibarıyla dava açan belge niteliğindeki görevsizlik kararında belirtilen, üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezasını gerektiren nitelikli dolandırıcılık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 23.12.2014 gün ve 6575-21888 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.