Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/32 E. 2017/52 K. 19.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/32
KARAR NO : 2017/52
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 06.06.2012
Sayısı : 537-1070

Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 28.05.2014 gün ve 11629-13099 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde ‘Ceza Dairesinde, Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’ hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 21.09.2010 tarihli iddianamesinde anlatılan eylemlerden sanığın katılanın THY nezdinde bulunan miles&smiles programında yer alan milleriyle bilet alması ve yine bu millerle internet üzerinden kontör satın alınması eylemlerinin bir bütün halinde TCK.nun 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturacağı ve iddianamede de ‘Dolandırıcılık’ suçu tavsif edilerek dava açılmıştır.
Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 26.01.2013 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararma göre temyiz inceleme görevi (15.) Ceza Dairesine ait olduğu…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 26.01.2017 gün ve 13807-1089 sayı ile;
“…Sanığın, katılan … ile ortak olduğu, sanık ve katılana ait şirketin Garanti Bankası kredi kartını kullanarak Türk Hava Yolları Miles&smiles programına üye olması nedeniyle yaptığı uçuşlardan 85.348 mil hakkının bulunduğu, sanığın katılan ile ortak olduğu dönemde katılanın tüm kimlik bilgilerini öğrendiğinden, olay tarihinde katılana ait mil hakkını kullanmak için üç kez yanlış şifre girmek suretiyle internet şifresini bloke ettirdiği, daha sonra Türk Hava Yollarını arayarak katılana ait kimlik bilgilerini kullanmak suretiyle ve kimlik fotokopisini göndermek suretiyle yeni bir internet şifresi alıp, bu internet şifresini ve Türk Hava Yollarının üyelerine vermiş olduğu TK numarasını kullanarak uçak bileti ve kontör alımında bulunmak suretiyle katılanı 600-700 TL zarara uğrattığının, iddia edilmiş olması karşısında, eylemin, 5237 sayılı TCK’nın 245/1 maddesine göre banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu oluşturduğu anlaşılmakla,
İddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye göre Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (8.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya

iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
23.05.2013 tarihli tebliğname itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Şüpheli …’ın 20.01.2010 tarihinde hisselerini devraldığı, müşteki … ile Çakıl Taşları Mimarlık Tasarım ve İnş San ve Tic Ltd Şti’nin ortağı olduğu, müştekinin Türk Hava Yolları Miles&smiles programına üye olması nedeniyle yaptığı uçuşlardan 85.348 mil hakkının bulunduğu, şüphelinin müşteki ile ortak olduğu dönemde müştekinin tüm kimlik bilgilerini öğrendiğinden, olay tarihinde müştekiye ait mil hakkını kullanmak için üç kez yanlış şifre girmek suretiyle müştekiye ait internet şifresini bloke ettirdiği, daha sonra Türk Hava Yollarını arayarak müştekiye ait kimlik bilgilerini kullanmak suretiyle ve müştekiye ait kimlik fotokopisini göndermek suretiyle yeni bir internet şifresi alıp, bu internet şifresini ve Türk Hava Yollarının üyelerine vermiş olduğu TK numarasını kullanarak uçak bileti ve kontör alımında bulunmak suretiyle müştekiyi 600-700 TL zarara uğrattığı, şüpheli adresinde bulunamadığından olay ile ilgili beyanının alınamadığı, THY yazılan yazıya verilen cevapta suç tarihlerinde ödül bilet kullanıldığının ve 258 dakika kontör yüklendiği…” şeklinde anlatılması karşısında, sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Hükmü temyizen inceleme görevi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 28.05.2014 gün ve 11629-13099 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.