Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/310 E. 2017/330 K. 26.12.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/310
KARAR NO : 2017/330
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 04.11.2013
Sayısı : 423-709

İmar kirliliğine neden olma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 04.02.2013 gün ve 18764-2779 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 04.11.2013 gün ve 423-729 sayı ile direnerek, ilk hükümdeki gibi sanığın mahkûmiyetine karar vermiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca 02.06.2015 gün ve 140-179 sayı ile;
“İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.11.2013 tarih ve 423-709 sayılı kararı, eylemli uyma sonucu verilen yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi yapılabilmesi amacıyla Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Basşavcılığına tevdiine” karar verilmiş,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 14.09.2015 gün ve 22373-33691 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 05.06.2017 gün ve 33252-7082 sayı ile;
“İmar kirliliğine neden olma suçundan sanık … hakkında yapılan yargılama sonunda sanığın mahkûmiyetine dair, İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 18.11.2010 tarih ve 2010/171 esas, 2010/880 sayılı kararın sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 04.02.2013 tarih ve 2012/18764 esas, 2013/2779 sayılı kararıyla bozulmasının ardından, mahkemece yapılan yargılama sonucunda kurulan 04.11.2013 günlü kararla sanık hakkında imar kirliliğine neden olma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü yönünden Yargıtay bozma ilamına direnilmesine karar verilerek, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 38. maddesinde yer alan ‘Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Ceza Genel Kurulunda bulunan dosyalar kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir’ şeklindeki amir düzenleme nazara alındığında, anılan direnme kararıyla ilgili inceleme yapma görevinin bozma kararına direnilen Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu “
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Anayasanın “Cumhuriyetin Temel Organları” başlıklı üçüncü kısmının üçüncü bölümündeki “Yargı” başlığı altında düzenlenen 138. maddesi ile mahkeme kararlarının bağlayıcılığı güvence altına alınmış; yasama ve yürütme organları ile idarenin, mahkeme kararları doğrultusundaki Anayasal yükümlülükleri de aynı maddenin son fıkrasında; “Yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır; bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiçbir suretle değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez” şeklinde düzenlenmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolan ve kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde olmayıp 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında iş bölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte iş bölümü ilişkisidir.
Dolayısıyla Yargıtay ceza daireleri arasında işbölümüne ilişkin olarak ortaya çıkan uyuşmazlıklar, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 17. maddesi uyarınca Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca idari görev kapsamında verilen kararlar ile çözümlenmektedir. Bunun doğal sonucu olarak, idari fonksiyon yürüten Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun tüm görevleri Yargıtayın iç işleyişine yönelik iken; Yargıtay Ceza Genel Kurulu, aynı Kanunun 15. maddesi ile kendisine verilen yargısal görevleri yerine getirmek ve kesin nitelikte karara bağlamakla görevlendirilmiştir.
Öte yandan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
İncelemeye konu dosyada, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen yargısal karar doğrultusunda dosyanın bozma kararı veren Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesi karşısında, Anayasanın 138. maddesinin son fıkrası ile 2797 sayılı Kanunun 15 ve 17. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun yargısal nitelikteki kararının idarî nitelikteki Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararı ile ortadan kaldırılamayacağından dosyayı temyizen inceleme görevi, Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14.09.2015 gün ve 22373-33691 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.