YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/304
KARAR NO : 2017/324
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 19. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 28.01.2014
Sayısı : 674-25

Sanıklar …, … ile … hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu ile tüm sanıklar hakkında ayrıca 5411 sayılı Bankacılık Kanununa aykırılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda tüm sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili ve şikâyetçi … ile sanık … müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 28.01.2016 gün ve 22689-731 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararına göre, inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince de 22.03.2017 gün ve 451-2459 sayı ile;
“Hükmün konusuna, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 gün ve 201/1 sayılı kararına göre, 5411 sayılı Kanuna aykırılık suçunun temyiz inceleme görevinin Yargtay Yüksek 7. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 7. Ceza Dairesince 17.07.2017 gün ve 11042-6067 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 19. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından; sanıklar …, … ile … hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan TCK’nun 155/2. maddesi ile tüm sanıklar hakkında ayrıca 5411 sayılı Bankacılık Kanununda düzenlenen “izinsiz” faaliyette bulunmak” suçundan aynı Kanunun 60/6. maddesi delaletiyle 150/1. maddesi gereğince cezalandırılmaları amacıyla açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların beraatlerine karar verildiği, katılan vekili ile şikâyetçi …’nin temyiz dilekçeleri içeriğine göre, her iki suçtan kurulan hükümlerin de temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 21.10.2015 olduğu, iddianamedeki nitelendirmeye ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarlarına göre temyiz incelemesine konu olan suçlardan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun cezası TCK’nun 155/2. maddesi uyarınca bir yıldan yedi yıla kadar hapis, izinsiz faaliyette bulunmak suçunun cezası ise 5411 sayılı Bankacılık Kanununun 150/1. maddesi uyarınca üç yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezasından ibaret olup, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Öte yandan, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.