YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/303
KARAR NO : 2017/323
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 06.02.2014
Sayısı : 462-39

Sanıklar hakkında kasten yaralama, tehdit, mala zarar verme ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesince 06.02.2014 gün ve 462-39 sayı ile katılan sanık …’ın katılan sanık …’a yönelik tehdit suçundan beraat, hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına; katılan sanık …’ın katılan sanık …’a yönelik tehdit, yaralama ve mala zarar verme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, sanık …’ın katılan sanık …’a yönelik tehdit suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık … müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 29.05.2017 gün ve 14207-6160 sayı ile;
“..2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; iddianamedeki sevk ve anlatıma, muhtelif tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunması ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 27.01.2017 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 5. fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 13.07.2017 gün ve 18355-19353 sayı ile;
“…Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun, Dairelerin iş bölümünü düzenleyen 19.01.2015 ve 27.01.2017 tarihli kararlarına, 19.01.2015 günlü, 2015/8 Sayılı kararın ‘Ortak Hükümler’ başlığını taşıyan 3. bendinde, “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde, 28.6.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli dairenin belirleneceği, bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise, mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin esas alınacağı’nın düzenlendiği anlaşılmakla;
Mahkeme kararındaki hüküm maddeleri ile temyizin kapsamına göre sanık hakkında TCK’nın 151/1, 106/1, 86/1,2, 125/1. maddesine göre mala zarar verme, tehdit, yaralama ve hakaret suçlarından kamu davası açılmış ve hüküm kurulmuş olup, mala zarar verme suçunun 4 aydan 3 yıla kadar hapis, tehdit suçunun 6 aydan 2 yıla kadar hapis, yaralama, 4 ay 1 yıl ve hakaretin 3 ay 1 yıl hapis cezasının gerektirmesine, kurulan hükümlere, görevin belirlenmesinde sonuç cezaya değil nitelemeye göre hüküm kurulan maddede öngörülen cezaya bakılmasının gerekmesine, bu durumda mala zarar verme suçunun en ağır yaptırımı içermesine, 08.05.2017 günlü tebliğname tarihi itibariyle işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarı ile uygulanması gereken, 20.02.2017 gün ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 6. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 7. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. Çeşitli suçlara ait davalarda, itirazı kabil kararlar nazara alınmadan, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir. İtiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararların mercide yanılma suretiyle ya da sehven temyizi halinde inceleme, bu suçlara bakmakla görevli dairece yapılır. Ancak aynı dosyada itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. …” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Katılan sanık …’ın, katılan sanık …’a yönelik tehdit, yaralama, mala zarar verme suçlarından sanık …’ın da katılan sanık …’a yönelik tehdit suçundan CMK’nun 231. maddesi uyarınca mahkûmiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle bu hükümlerin itiraza tabi olduğu gözönüne alındığında Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık …’ın, katılan sanık …’a yönelik tehdit suçundan beraatine ve katılan sanık …’ın katılan sanık …’a yönelik hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararlardır.
Buna göre temyiz incelemesinin iddianamede nitelendirilen ve en ağır yaptırımı içeren tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 13.07.2017 gün ve 18355-19353 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.