YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/300
KARAR NO : 2017/320
KARAR TARİHİ : 26.12.2017
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 29.12.2009
Sayısı : 500-969
Sanık … hakkında dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda eyleminin suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu oluşturduğu kabul edilerek sanığın bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 29.09.2014 gün ve 12914-15686 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
29.12.2009 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 165/1. maddesi gereğince suç eşyasının satın alınması suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş olmakla,
Mahkumiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 03.07.2017 gün ve 31973-7102 sayı ile;
“Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 29.09.2014 tarih ve 2013/12914 E.- 2014/15686 K. sayılı ilamıyla,’…
“…Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenmiş olmasına göre; tebliğname tarihi itibarıyla, Ceza Daireleri arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde, dava açan belgedeki nitelendirme esas alınacağından, iddianamedeki açıklama ile uyumlu sevk maddesine göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesinde tanımlanan dolandırıcılık suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu verilen hükme ilişkin temyizi inceleme görevi 15. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bağlamda, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
29.04.2013 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede yargılama konusu eylemin: “Şüphelilerden …’ın olaydan önce İzmir’de, çalıntı kaydı bulunan ….. plakalı Doğan marka oto ile dolaşırken polis memuru olan şüpheli … tarafından durdurulduğu, şüpheli …’ın aracın evraklarını kontrol ederken aracın çalıntı olduğunu öğrendiği, bunun üzerine şüpheli …’ı alarak şüpheli …’in oto galerisine götürdüğü, orada şüpheli …’den başka şüpheli …’ın da bulunduğu, şüpheliler …, … ve …’ın şüpheli …’a kendilerine çalıntı oto getirmesini teklif ettikleri, kendilerine çalıntı otolara sahte evrak düzenleyip sattıklarını anlattıkları, her dört sanık arasında bu şekilde yapılan konuşmalar üzerine şüpheli …’ın Uşak’a gelerek 22.08.2008 tarihinde …. plakalı 1992 model Opel Vectra marka arabasının satılık olduğunu öğrendiği müşteki … ile görüştüğü, müşteki …’a arabasına talip olduğunu, satın almak istediğini, araca bakmak istediğini söylediği, müşteki …’ın da arabasını sanayiye götürüp baktıracağına inanarak arabasının anahtarını şüpheli …’a verdiği, ancak şüpheli …’ın arabayı alıp bir daha geri dönmediği, bu şekilde müştekiyi aldatıp arabasını kaçırarak müştekiyi dolandırmış olduğu, diğer şüphelilerin de şüpheli …’ı azmettiren konumunda oldukları…” şeklinde belirtilip dolandırıcılık suçunun tavsif edilmesi sebebiyle temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 29.09.2014 gün ve 12914-15686 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.