YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/293
KARAR NO : 2017/313
KARAR TARİHİ : 26.12.2017
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 10.05.2012
Sayısı : 517-567
Sanık … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi, sanık … hakkında da dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanık …’ün aynı suçtan, sanık …’in eyleminin ise hırsızlık suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı ve sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 15.10.2014 gün ve 30994-16558 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
10.05.2012 tarihli kararda, sanık …’in, 5237 sayılı TCK’nun 141/1. maddesi gereğince hırsızlık suçundan, sanık …’ün ise 5237 sayılı TCK’nun 165/1. maddesi gereğince suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiş olmakla;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 04.07.2017 gün ve 32551-7238 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarihli ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararına, temyizin kapsamına göre, sanıklara yüklenen suçlardan en ağırı olan ve 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz inceleme görevinin, tebliğnamenin düzenlendiği tarihe göre Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrası;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde düzenlenmiştir.
Öte yandan ilkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Somut olayda tebliğname tarihinin 07.11.2013 olduğu, sanık …’in hırsızlık suçundan mahkûmiyetine konu eylemiyle ilgili olarak TCK’nun 157. maddesinin birinci fıkrası uyarınca dolandırıcılık suçundan cezalandırılması için dava açıldığı ve iddianamede de eylemin sevk maddesi ile uyumlu olarak; “…müşteki …’ın Mıdıkoğlu Düğün Salonunun yetkilisi olduğu, olay tarihi olan 11.10.2011 günü müştekinin yanına gelerek kendisini ‘Ömer Aydın’ olarak tanıtan şahsın dinî tören yapacağı bahanesiyle müştekiden 150 adet plastik sandalye ile 19 adet katlanabilir demir masa kiraladığı, şüphelinin aynı gün akşam saatlerinde kiralamış olduğu malzemeleri geri getirmesi gerektiği halde müştekiye getirmediği, olay nedeniyle müştekinin şikâyetçi olduğu, yapılan araştırma neticesinde; müştekiye kendisini ‘Ömer Aydın’ olarak tanıtan şahsın şüpheli … olduğunun tespit edildiği…” şeklinde anlatıldığı anlaşılmaktadır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede ise bir yıldan beş yıla kadar hapis ve adlî para cezasını gerektiren dolandırıcılık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 15.10.2014 gün ve 30994-16558 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.