YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/291
KARAR NO : 2017/311
KARAR TARİHİ : 26.12.2017
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 25.06.2013
Sayısı : 212-131
Kasten yaralama, tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu sanık …’nın tüm suçlardan, sanık …’nın konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.03.2016 gün ve 28552-5600 sayı ile;
“7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle sanığın beyan ettiği, en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekir. Bir adrese ilk defa tebligat yapılacaksa 7201 sayılı Kanunun 21, daha önce tebligat yapılmış adrese tekrar tebligat yapılacaksa da aynı Kanunun 35. maddesine göre tebliğ işlemi gerçekleştirilecektir.
Sanık …’nın yokluğunda verilen hükmün gerekçeli kararı, ‘Soğanlı Mahallesi, ….., Bahçelievler, İstanbul’ adresine tebliğe çıkartılmış ve tebligatta ‘Soğanlı mahallesinde Badem sokak olmadığı’ gerekçesiyle iade edilmiş ve aynı nedenle Tebligat Kanununun 35. maddesi gereğince tebligat da yapılamadığından Resmi Gazetede ilanı ile ilanen tebligat yapılmış ise de, daha önce yazılan bir talimatta, ‘Soğanlı mahallesi, …..Sokak no;….., İstanbul’ şeklindeki MERNİS adresine tebligat yapıldığı, gerekçeli kararın da, sanığın duruşmada verdiği adrese tebliğ edilememesi nedeniyle MERNİS adresine tebliğe çıkartılması gerektiği,
Sanık …’nın yokluğunda verilen hükmün gerekçeli kararın, 13.03.2008 tarihli duruşmada bildirdiği ‘… mahallesi, Yeni Sanayi ….., Reyhanlı/Hatay’ adresine değil, doğrudan ‘… mahallesi, …../Hatay’ şeklindeki MERNİS adresine tebliğe çıkartıldığı, öncelikle bilinen son adrese tebligat yapılması gerektiği, fakat UYAP kaydında, sanığın cezaevinde hükümlü olduğunun tespit edildiği,
Bu şekilde yokluklarında verilen hükümlerin gerekçeli kararlarının sanıklar … ve …’ya usulüne göre tebliğ edilmediği,
Anlaşıldığından, sanıklar … ve …’nın tebliğnameye aykırı olarak, temyiz davası istekleri hakkında şimdilik bir karar vermeye yer olmadığına, yapılan tebligatlar, verilirse temyiz dilekçeleri eklenerek, bu halde gerekirse Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenecek ek tebliğname temyiz incelemesi için Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine geri gönderilmesine” karar verilmiş,
Tevdi kararı üzerine eksikliğin giderilmesinden sonra dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.11.2016 gün ve 14872-14712 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere ve suç tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 04.07.2017 gün ve 18337-9879 sayı ile;
“Dava konusu suçun hükümde belirlenen yasal niteliğine ve uygulanan yasa maddelerine, daha önce Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 28.03.2016 tarih ve 28552-5600 sayılı kararıyla tebligat eksikliği nedeniyle geri gönderme kararı verilmiş olmasına göre; 27.01.2017 tarihli ve 29961 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı, 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca işin incelenmesinin Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 günü yürürlüğe giren ve 03.12.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde, görevin belirlenmesinde yeni düzenlemedeki suç vasfına bakılır” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.03.2016 gün ve 28552-5600 sayı ile tevdi kararı verilerek daire dışına gönderildiği anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi, 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 28.11.2016 gün ve 14872-14712 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.