Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/280 E. 2017/300 K. 26.12.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/280
KARAR NO : 2017/300
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 15.11.2013
Sayısı : 320-853

Sanık … hakkında tutuklu veya hükümlünün kaçması suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Bozüyük (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesince 28.02.2012 gün ve 464-77 sayı ile; sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 19.03.2013 gün ve 866-4215 sayı ile; bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme ise 15.11.2013 gün ve 320-853 sayı ile direnerek, ilk hükümdeki gibi sanığın mahkûmiyetine karar vermiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 11.10.2016 gün ve 1170-355 sayı ile; “Bozüyük Sulh Ceza Mahkemesince verilen 15.11.2013 gün ve 320-853 sayılı karar yeni hüküm niteliğinde olduğundan, temyiz incelemesi için dosyanın Yargıtay 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiş,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince 23.02.2017 gün ve 250-350 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi hükmü ile 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler II/A(4)’te yer alan ‘Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ hükmüne göre işin incelenmesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 15.06.2017 gün ve 7559-7385 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin (5) no’lu fıkrasına göre ve 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanunun geçici 10/1 madde ve fıkrasının ‘Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.’ şeklindeki hükmü uyarınca, temyiz inceleme görevinin daha önce dosyayı inceleyen Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Anayasanın “Cumhuriyetin Temel Organları” başlıklı üçüncü kısmının üçüncü bölümündeki “Yargı” başlığı altında düzenlenen 138. maddesi ile mahkeme kararlarının bağlayıcılığı güvence altına alınmış; yasama ve yürütme organları ile idarenin, mahkeme kararları doğrultusundaki Anayasal yükümlülükleri de aynı maddenin son fıkrasında; “Yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır; bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiçbir suretle değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez” şeklinde düzenlenmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolan ve kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde olmayıp 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında iş bölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte iş bölümü ilişkisidir.
Dolayısıyla Yargıtay ceza daireleri arasında iş bölümüne ilişkin olarak ortaya çıkan uyuşmazlıklar, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 17. maddesi uyarınca Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca idari görev kapsamında verilen kararlar ile çözümlenmektedir. Bunun doğal sonucu olarak, idari fonksiyon yürüten Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun tüm görevleri Yargıtayın iç işleyişine yönelik iken; Yargıtay Ceza Genel Kurulu, aynı Kanunun 15. maddesi ile kendisine verilen yargısal görevleri yerine getirmek ve kesin nitelikte karara bağlamakla görevlendirilmiştir.
Öte yandan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır.
İncelemeye konu dosyada, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen yargısal karar doğrultusunda dosyanın bozma kararı veren Yargıtay 9. Ceza Dairesine gönderilmesi karşısında, Anayasanın 138. maddesinin son fıkrası ile 2797 sayılı Kanunun 15 ve 17. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun yargısal nitelikteki kararının idarî nitelikteki Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararı ile ortadan kaldırılamayacağından dosyayı temyizen inceleme görevi, Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 23.02.2017 gün ve 250-350 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.