YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/275
KARAR NO : 2017/295
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 26.11.2014
Sayısı : 652-522

Tehdit ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda; sanığın tehdit suçundan beraatine, kasten yaralama suçundan ise mahûmiyetine karar verilmiş,
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 23.03.2017 gün ve 18747-3224 sayı ile;
“Dava konusu eylemler için mahkeme kararındaki yasal nitelendirmeye ve uygulanan yasa maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasasının 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı Kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 03.05.2017 gün ve 17503-14124 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp hükümde kabul edilen eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 12.06.2017 gün ve 3638-8398 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına göndermekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık müdafiin temyiz dilekçesinde yer alan;
“1- Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/652 Esas sayılı dosyasının 26.11.2014 tarihli duruşmasında müvekkilin üzerine atılı olan tehdit suçundan beraatine karar verilmiştir. Ancak kısa kararda müvekkil lehine vekalet ücretine ilişkin bir karar tesis edilmemiştir.
2- Avukatlık Kanunu ve Yargıtay içtihatları gereğince beraat eden sanık hakkında vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, vekalet ücretine ilişkin bir hüküm olmaması bozmayı gerektirmektedir.
Talep ve sonuç: Yukarıda izah edilen sebeplerle; Ankara 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/652 Esas sayılı kararının vekalet ücreti yönünden:
Öncelikle düzelterek onama kararı verilmesini, aksi takdirde,
Hükmün hukuka aykırı olması sebebi ile bozulmasına, yargılama giderleri ile vekalet ücretinin karşı tarafa verilmesine karar verilmesi” şeklindeki anlatım göz önüne alındığında; sanık hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmünü vekalet ücretine yönelik olarak temyiz ettiği, kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmünü temyiz ettiğine dair bir anlatımın olmadığı anlaşılmaktadır.
13.12.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanık müdafiinin temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hüküm sanık hakkında şikâyetçi …’a karşı işlediği iddia edilen tehdit suçundan kurulan beraat hükmüdür. Bu nedenle temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 03.05.2017 gün ve 17503-14124 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.