Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2017/263 E. 2017/283 K. 26.12.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/263
KARAR NO : 2017/283
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 12.05.2011
Sayısı : 1061-288

Sanık … hakkında tehdit suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçtan beraatine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 11.11.2015 gün ve 26093-37554 sayı ile;
“Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 22.05.2017 gün ve 33780-6274 sayı ile;
“Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
İddianamedeki sevk maddesine, verilen hükme, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6752 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 27.01.2017 tarih ve 29961 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararına ve temyizin kapsamı ile tebliğname tarihi ve 19.01.2015 tarihli 2015/8 sayılı iş bölümü kararının Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler kısmındaki esaslara göre, işin incelenmesinin Yüksek 4.Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bağlamda, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
10.07.2013 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede yargılama konusu eylemin: “…Olay zamanı Güngören Sanayi Mahallesi Kıvırcık Sokak üzerinde kolluk görevlilerini görüp kaçan şüpheli uzun kovalamacayla yakalanınca emanet bıçağı doğrultup tehditle ‘yaklaşmayın, hepinizi keserim’ dediği…” şeklinde belirtilip TCK’nun 265/1. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunun tavsif edilmesi sebebiyle temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir. Eylemin gerçekte hangi suçu oluşturduğu ise görevli Özel Dairece yapılacak temyiz incelemesi sonucunda belirlenebilecektir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 22.05.2017 gün ve 33780-6274 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.