YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/258
KARAR NO : 2017/278
KARAR TARİHİ : 26.12.2017
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 1. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 16.06.2014
Sayısı : 30-107
Katılan sanık … hakkında nitelikli yağma ve hakaret suçları ile kasten öldürme suçuna teşebbüsten, katılan sanık … hakkında da kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda katılan-sanık …’un atılı suçlardan beraatine; katılan sanık …’ın kasten öldürme suçuna teşebbüs eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan ve diğer suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanıkların müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 10.02.2016 gün ve 13522-679 sayı ile;
“Sevk ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Genel Kurul kararına göre işin incelenmesinin Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 22.05.2017 gün ve 1132-1836 sayı ile;
“Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 14 ve aynı Kanunla eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre, nitelikli yağma, kasten yaralama, silahla tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere ait temyizen inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 1. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, b bendinde de “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda tebliğname tarihinin 10.10.2014 olduğu göz önüne alındığında, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye göre temyiz incelemesine konu olan suçlardan yağma suçunun cezasının incelemeye konu diğer suçlara nazaran daha ağır yaptırım içermesi sebebiyle, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 10.02.2016 gün ve 13522-679 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.