YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2017/247
KARAR NO : 2017/267
KARAR TARİHİ : 26.12.2017

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 28.02.2012
Sayısı : 185-147

Sanıklar … ve … hakkında dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, eylemlerinin hırsızlık suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 14.10.2014 gün ve 28540-16328 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
28.02.2012 tarihli kararda, sanıkların, 5237 sayılı TCK’nun 142/2-f. maddeleri gereğince hırsızlık suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiş olmakla,
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 16.05.2017 gün ve 32584-5637 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarihli ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararına göre; sanıklara yüklenen temyize konu suçun 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun temyiz incelemesinin, tebliğnamenin düzenlendiği tarihe göre Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine dâhil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede eylemin; “Müşteki Mehmet’in suç tarihi günde Çanakkale merkezinde Ziraat Bankasından çıktıktan sonra Çarşı Caddesinde yürüdüğü esnada şüpheli Yüksel’in yanına gelip sigarasını yakmak için ateş istediği, müştekinin çakmağını verdiği ve kendisinin de bir sigara yaktığı, birlikte caddede konuşarak yürüdükleri esnada diğer şüpheli Arif’in yanlarına geldiği ve cebinden çıkardığı bir kimliği göstererek ‘ben polisim, alın bakın, burada ne yapıyorsunuz, burası kız yurdu gözetim altında’ dediği, müşteki ve şüpheli Yüksel’in Arif’e cüzdanlarını ve kimliklerini verdikleri, şüpheli Arif’in bunları aldıktan sonra cep telefonu ile bir arama yapıp ‘komiserim şahısları aldık getiriyorum, kimlik fotokopilerini alacağım’ şeklinde konuştuğu ve üçünün birlikte yürümeye başladıkları, şüpheli Arif’in müştekiye kimliğini geri verdiği ancak içinde 1.250 Lira para bulunan cüzdanını müştekiye iade etmediği, müştekinin kimlik fotokopisini çektirmek için bir iş yerine gireceği esnada arkasından gelmekte olan şüpheliler Arif ve Yüksel’in ortadan kaybolduklarını gördüğü…Bu suretle şüpheliler Arif ve Yüksel’in birlikte hareket ederek Arif’in kendisini polis olarak tanıtıp güven uyandırarak müştekinin cüzdanını alıp geri vermeyerek iştirak halinde dolandırıcılık suçunu işledikleri…” şeklinde anlatılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Bu suça ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 14.10.2014 gün ve 28540-16328 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 26.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.